Vandaag zijn we redelijk op tijd opgestart. Het blijft een hotel van mindere kwaliteit. We waren om half acht paraat voor het ontbijt en toen waren er nog maar een paar boterhammen meer en ook de scrambled eggs waren op. Een paar vreemd uitziende worstjes en een soort griesmeelpap bleven over. Dan maar wafels bakken. De koffie is veel te slap en er is maar een half kopje. Dus jus d'orange en appelsap genomen.
Opeens komt de opmerking "bear" langs. Tamara kijkt naar buiten en ziet nog net een zwarte beer omkijken. Dan verdwijnt hij uit het zicht. En dat gebeurt hier zomaar op een doordeweekse dinsdag!
Deze rit is de laatste met een grote afstand, nl. ca. 430 kilometer. Even volhouden dus. We komen rond drie uur aan. Er wordt hard gewerkt aan een renovatie. Daardoor moeten we tussen de werklui door naar onze kamer. Daar zijn we nauwelijks geïnstalleerd of er breekt een serieuze onweersbui los met heel veel regen. De bouwvakkers zoeken snel een droog heenkomen.
Als we gaan eten, moeten we langs de mascotte, een beer, die in bouwvakkerskleding, compleet met werkschoenen en helm, de gasten de weg wijst. Een ludieke manier om eventuele ergernissen onderuit te halen.
Na het eten nestelen we ons op ons bed en kijken nog wat tv.

Geschreven door Godelive-en-tamara.op.avontuur