Dionne ging gisteren slapen met hoofdpijn, en werd er helaas ook mee wakker. Maar het zal vast overgaan dus hup, over tot de orde van de dag. Ontbijten en aankleden. Helaas, tijdens het ontbijt kwam de hoofdpijn in alle hevigheid terug, dus toch maar weer naar bed voor nog een paar uurtjes slapen met een iboprofennetje.
Alwin en de kinderen gingen inmiddels gewoon ontbijten en daarna lekker naar buiten, geheel tegen de voorspellingen in, is het vandaag droog en redelijk zonnig. Ook was er 14 graden voorspeld maar werd het zelfs 22. Wat een heerlijkheid.
Als Dionne weer wakker wordt, drinken we een kopje koffie en gaan we weg. Gelukkig is ze weer genoeg opgeknapt om mee te gaan.
We rijden eerst ons dal uit. 865 meter hoogte lijkt een berg, maar de bergen om ons heen zijn veel hoger. Het is dus toch een dal. Maar we rijden door naar een ander dal met daarin een ijsblauw meer. Richting Lom. Een supertoeristisch maar gezellig stadje. Het ziet er erg leuk uit als we er doorheen rijden, maar we bewaren het voor later vandaag. Eerst gaan we een stuk de Songefjelletvegen rijden. Weer een mooie route. Door een diep dal met geweldig hoge bergen. Een snelstromende rivier met ijsblauw water direct naast de weg. Soms wijken de bergen wat naar achteren en staan er wat boerderijtjes. Bij afslag Gladhoppigen slingeren we omhoog de berg op. Steil omhoog. Eerst is het bos met vele bloemen langs de bermen. Daarna maken de bloemen plaats voor gras. De bomen wijken uiteen en verdwijnen en nog altijd slingert de weg omhoog.
We betalen tol, 100 kroon, ongeveer 10 euro, om verder te mogen. Nu definitief boven de boomgrens zien we de weg behoorlijk omhoog gaan. Een spannende weg, gelukkig we, met asfalt. Bij de tolboom staat al dat de remmen goed moeten zijn, je voldoende profiel moet hebben en als bestuurder bekwaam en alert moet zijn. We rijden, zonder hekjes, langs diepe afgronden. Steeds hoger en hoger. We kunnen steeds verder kijken en zien toppen van andere bergen verschijnen. Vaak met grote hoeveelheden sneeuw erop. Wat een supergeweldig uitzicht!
We rijden verder en verder, steeds hoger en hoger. De kleine struikjes maken plaats voor mossen, stenen en heel soms een polletje gras. En dan zijn we bij de zomerskihut. Met een ruim parkeerterrein. Even snel lunchen en dan verkennen. En wow! Veel sneeuw, een groot meer. Heel koud naar we later gevoeld hebben. Stenen, een ongelooflijk mooi uitzicht.
We maken een kleine wandeling, langs het meer. Bij de sneeuw zijn ze aan het werk, dus gaan we naar een ander stuk sneeuw. We willen sneeuw aanraken. We vinden het pad lastig tussen al die stenen en rotsen, maar het gaat.
En dan zijn we weer bij de sneeuw. Even voelen en voorzichtig erop. Maar het is hol, dus spannend om erop te gaan. Even verderop zien we wel mensen erop. Dus daar moet het kunnen. Daar gaan wij ook heen en volgen het pad over de sneeuw. Vet! In de zomer lopen over de sneeuw met dat uitzicht.
Als we genoeg hebben gezien lopen we via een ander pad, langs de steenbergen, die de weg wijzen, naar de auto terug. We zakken de berg weer af, gelukkig werken de remmen goed, en rijden naar Lom.
Er schijnt een bakker te zitten die lekkers verkoopt. Die vinden we gemakkelijk. Lom ziet er erg leuk uit maar we hebben nog een missie. Als we lekkers gekocht hebben, gaan we naar de stenenwinkel. Dat zit daar vlakbij en was onze troef om Tije gezellig mee te krijgen met dit uitstapje. Het is een winkel met een museum, gratis, met vele stenen, mineralen, edelstenen en fossielen. Helemaal Tije zijn ding. Hij heeft al besloten dat hij een amethist wil kopen. Dus hij struint de winkel af, op zoek naar de mooiste. Dat lukt! We bekijken het museum snel maar weten al dat we morgen terugkomen om beter te kijken. Het gaat elk moment sluiten.
We rijden terug naar ons huisje en zien de buien in de verte aankomen. Wat hebben we een mazzel gehad vandaag.
Bij het huisje gekomen eten we een deel van het lekkers, kaneelbroodjes. Voor we gaan koken.
We eten dus eens een keer op tijd en genieten samen van een lekkere lange avond.
Geschreven door Familiejillings