Vandaag starten we ontspannen op. We halen verse broodjes bij de bakker in het volgende dorp. Het is wel handig dat die ook op zondag open zijn. Verse broodjes dus. Daarna is het tijd om even buiten te spelen. Het is eindelijk lekker weer, dus er wordt gebadmintond, gespeeld met het zand en gevoetbald. Waarbij de bal in het zwembad beland. Tije weet niet hoe snel hij zijn zwembroek moet aantrekken om die bal te pakken. Fenne kan niet achterblijven, dus die trekt haar bikini ook aan en duikt achter Tije aan. Ze houden het drie minuten vol en dan is het toch wel te koud. Gauw onder de warme douche en even wat drinken. Even voor lunchtijd gaan we wandelen. Er zijn vanuit dit dorp een aantal uitgezette wandelingen, dus we kiezen er een uit. Het doel is een dorpje verderop. En terug. Het begin is lastig. De route stond op de kaart aangegeven als een oranje route. Nergens zijn bordjes te bekennen met oranje aanduiding. Er zijn wel bordjes met de naam van het dorp waar we heen moeten, net als heel veel andere dorpen. Ook de pijlen zijn soms wat lastig te interpreteren. Soms zit er een hoek in de pijl op het bordje. En dan nog Familie Jillings heten, keien in het volgen van de goede routes, zie ook onze eerdere wandelervaringen.
Maar met de GPS, een foto van de kaart en de bordjes, komen we toch op de goede route. Het dorpje verderop ligt op ongeveer 7 kilometer hiervandaan. We lopen over het heksenpad langs een riviertje. Het is een mooie route, wel wat modderig maar mooi. Er zijn vele stenen en omgevallen bomen met mos erop en hoge dennenbomen. We lopen door een smal dal, aan beide zijden hoge bergen. Er zijn ook sporen van heksen, sowieso zien we vele eetbare vruchten en bladeren, vele paddestoelen en opeens komen we bij twee grotten vlak na elkaar. In beide grotten zit een deur, duidelijk bewoond dus. Voor de ene grot is een hele diepe poel, zeg maar een groot gat in de grond met heel helder water, een beetje blauwig, erin. En heel diep. Ernaast zo'n smalle toegang tot de grot dat wij er wegblijven. De kinderen vinden het reuzespannend. En wij eigenlijk ook wel.
We lopen gauw verder en dan komen we in het dorp. Het is er klein, maar heel druk, echt een opstekerdorp.
En we zijn er al een aantal keren doorheen gereden. We hebben zelf voldoende proviand mee. De terugroute is wat vaag. Dus op de plattegrond zien we een uitspanning in de bergen waar onze route langskomt. Die houden we dus aan via de bordjes. Alleen is dat de route niet helemaal, een beetje korter, maar wel over een bergtop in plaats van eromheen. Het is een flinke klim en dat terwijl we al een beetje moe worden. Maar we bereiken de top, Tije onder veel gemopper van alweer wandelen en we doen deze vakantie niets anders dan wandelen. Op de top nemen we iets te eten en te drinken en maken we wat grappen. Dan gaan het wel weer met hem. We bereiken de uitspanning, maar we lopen er gewoon langs en gaan door naar het dorp. Het laatste stukje is hetzelfde als het eerste stukje, dus dat gaat wat sneller. Langs weilanden met paarden en langs een boom met een eekhoorn en zo bereiken we het dorp. Zestien kilometer in de benen. De kinderen, en wij ook, hebben super gelopen en echt genoten van zo'n lekkere dag in de natuur.
Thuisgekomen gaan we eten koken. We kunnen nog lekker buiten eten, de zon schijnt zelfs. Tije is heel moe, en hij wil graag dat het snel morgen is, dus na het eten sprint hij direct onder de douche en te bed.
Wij ploffen op de bank en doen de rest van de avond niets meer.

Geschreven door Familiejillings