We hebben echt heerlijk geslapen, deze bedden zijn heerlijk en het is rustig in deze omgeving. We ontbijten met een lading bosbessen onder de bomen. We hebben gisteren een enorme bak bosbessen zomaar gekregen. Echt heerlijk!

We maken ons klaar voor een leuke dag naar Torun, een stad hier vlakbij. En het is lekker weer, zonnetje, goede temperatuur en beetje wind. En we hebben fietsen. Dus we gaan op de fiets. Lekker makkelijk. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Fenne heeft bedacht dat zij liever op Dionne haar fiets gaat, omdat die lekkerder fietst. Maar Dionne wil niet ruilen, heel flauw, met een kinderfiets. Dus Fenne wil eerst niet mee, maar ze moet, ze zit dan met een gigantische bokkepruik op de fiets. Gezellig hoor. We fietsen het hobbelige zandpad en elke keer als er een auto voorbij komt stuift er een gigantische wolk stof over de weg. Kun je nagaan wat er gebeurt als er een vrachtwagen voorbij komt. We duiken diep het bos in maar het hele bos verdwijnt in de mist. Wij maken ook overal een avontuur van, aldus de kinderen.

Het laatste stuk fietsen we door de stad. Soms zijn er fietspaden die opeens ophouden. Soms is het fietspad opeens aan de overkant van de weg. We steken dus vaak over en fietsen de rest van de tijd over de stoep. Ongeschonden komen we aan en kunnen we onze fietsen goed kwijt in het centrum.
We lusten eerst maar eens koffie. We zoeken een leuk tentje en drinken een koffie. De kinderen gaan een beetje rondlopen over het plein en komen terug met een klein cadeautje voor ons. Zo lief!

We lopen door het centrum gewoon onze neuzen achterna. Door de prachtige straatjes, langs echt mooie gebouwen. Kerken, het raadhuis en uitgebreid gedecoreerde gebouwen. De sfeer is heel goed en we kijken onze ogen uit.
Torun is de geboorteplaats van Copernicus, een belangrijke wetenschapper en astroloog. Er zijn dus in deze stad veel zaken aan hem gewijd, zijn geboortehuis, universiteiten en standbeelden. Maar Torun is ook bekend van de pierniki, ofwel gemberkoek. Wij denken aan die Duitse gemberkoeken die rijkelijk versierd zijn, maar niet echt lekker. Maar omdat Torun hier bekend om is willen wij dit toch proeven. We belanden in het museumwinkeltje en kopen wat Pierniki. En het blijkt superlekker. Kleine gemberkoekjes met suiker, chocolade of fruit. Heerlijk hoor.

We lunchen langs de oever van de Wisla. Grappig, tijdens onze reis door Polen zien we de Wisla steeds groter worden, we komen steeds meer richting het eindpunt, maar hebben hem al door Warschau en Krakau zien stromen. En nu dus door Torun. Als we uitgekeken zijn in de stad, lopen we terug naar de fietsen, ze staan er gelukkig nog en fietsen we terug. Met flink wat pauzes erin, eerst voor een ijsje en pinnen bij een supermarkt, daarna op een idyllisch plekje in het bos bij een meertje. Helemaal gedrild door de hobbelweg komen we weer bij ons huisje waar we nog ruim de tijd hebben om te genieten van de tuin. Lekker spelen, tennissen, midgetgolfen, in de zandbak en tafeltennissen. Helemaal leuk. Grappig weetje, ons eerste huisje had een tuin van 2000 vierkante meter. Dat is echt mega. Dit perceel is 8000 vierkante meter. Gigantisch. Alwin pakte de fiets om iets te vragen aan Dionne, die ergens achterin de tuin was. En ze hebben een volleybalveld in de voortuin. In de voortuin ja. En een tennisbaan en een redelijk grote visvijver in de achtertuin. Wow.
We eten echt culinair vakantie eten. Beetje improviseren met kleine pannetjes en veel groente. En een toetje wat niet helemaal gelukt is, gelukkig zitten er bosbessen doorheen. Onze gastvrouw kwam net weer met een enorme bak aan, we worden intussen zelf een bosbes. Wel echt heerlijk zeg.

Na het eten spelen we jeu de boules. Daar hebben ze hier ook een baantje van. Team Dionne/Tije wint!
En dan is het tijd om de kinderen te bed te knikkeren en in de piramide te duiken met een flesje wijn. Het wordt al bijna een traditie. Het is echt gezellig en de communicatie wordt steeds makkelijker. Grappig is dat de man af en toe in het Pools vervalt bij een hevige uitleg en dat wij hem dan glazig aan gaan kijken en hij hard moet lachen. We komen er prima uit.

Morgen gaan we naar de volgende plek en die is niet meer in Polen. We vinden het wel jammer, want eigenlijk zijn we nog niet klaar in Polen. Maar we hebben geboekt en we gaan naar het Harzgebergte. We gaan dus op tijd uit bed, want we hebben weer een lange dag te rijden.

Polen, je was fantastisch. We hebben weer veel gezien en gedaan. Niet een onvriendelijk mens gezien, veel toeristen maar nauwelijks Nederlanders. Alleen maar Polen, Duitsers en Engelsmannen. Onbegrijpelijk, want het is hier zo mooi! De natuur, zeker in het zuiden, is prachtig. En de steden zijn ook echt heel mooi. Het heeft onze verwachtingen dan ook dik overtroffen.

Geschreven door Familiejillings