Op zaterdagochtend worden we mooi op tijd wakker. We dachten ruim op tijd te zijn maar moeten natuurlijk toch nog meer doen dan gedacht en dus haasten. Marco brengt ons naar Schiphol. Het is er druk, we staan al in de file om er te komen. Gelukkig is het wegbrengen nu nog gratis. We vinden gauw een plekje voor de deur van vertrekhal 1. En dan mogen we in de rij. Twee balies om een heel vliegtuig in te checken en koffers aan te nemen. Het duurt dus lang. We staan een uur in de rij en dan hebben we toch onze koffers ingeleverd. Mooi weer. Krap 16 en krap 15 kilo. En dan door de security. Dat gaat gelukkig snel waardoor we nog even de tijd hebben voor een bakje koffie, en onze traditie, het kopen van een tijdschrift. En dan mogen we alweer boarden. De eerste vlucht vliegt naar Helsinki. Iets meer dan twee uren in een krappig toestel. We zitten twee om twee wat betekend dat er bij ons allen iemand naast zit aan het gangpad. Die een kort nachtje had en dus al snel in slaap valt.
Ook hebben we een korte lijnvlucht. En krijgen we geen eten. En het is lunchtijd. Gelukkig hadden we nog wat koekjes mee. Net genoeg om de tijd tot de landing door te komen en gauw iets te eten te vinden. Maar... Scandinavië, luchthaven en dus duur. We vinden een Burger King en besluiten een frietje te eten weggespoeld met een drankje uit de supermarkt vanaf luchthaven. En dan weer door de douane, dat gaat heel snel met onze biometrische paspoorten. We scannen onze paspoorten en dan worden we zelf gescand. Bij groen licht mogen we doorlopen. Gelukkig hebben we allemaal groen licht.

En dan kunnen we boarden. We zitten met drie naast elkaar. Om gedoe ter plekke te voorkomen hadden we al bracht wie waar ging zitten. Alwin alleen aan de andere kant van het gangpad en Dionne tussen de kids in. De vlucht gaat prima. Film kijken, eten, tandenpoetsen en slapen. Dat gaat matig maar iedereen doet zijn best, dus dat is al heel fijn. Na het slapen weer eten. We verwachten een ontbijten maar op de verpakking van de warme maaltijd staat aardappel boot. Hmmm. En het blijkt inderdaad een aardappelboot, gevuld met roomkaas, vergezeld van te taaie champignons en pastasaua met drie stukjes courgette. Het toetje is wel lekker, evenals het mierzoete cakeje wat erbij zit. Maar de rest is nu niet helemaal hetgeen waar we trek in hadden zo om onze, Thaise tijd 6 uur in de ochtend en dus Nederlandse tijd 1 uur ‘s nachts. Ach, de magen zijn gevuld en klaar voor het laatste stukje. We dalen snel en landen soepeltjes op Bangkok. Weer, ik kan me dat herinneren van de vorige keer, zien we allemaal groene veldjes. Weilanden lijken het maar dat is zo Nederlands. Het zijn rijstvelden. Geinig hoor.

Op de luchthaven even wachten voor de immigratie en dan zijn we definitief het land in. Yeah! We worden er allevier blij van. Eerst geld wisselen. We hebben gehoord van een kantoortje waar je wel een goed tarief krijgt, dus even geld wisselen en dan treinkaartjes kopen voor de trein. Gelukkig hebben we hulp van een beambte dus we fiksen het zo. En toevallig staat de trein al te wachten dus we kunnen gelijk instappen. Tot het eindstation. Leuk om zo de stad in te rijden. We spotten direct al vele tempels en de hoogbouw die we nog kennen van de vorige keer.
Bij het eindstation vinden we snel een tuktuk, natuurlijk met de tuktuk. Wij vieren op een net iets te smal bankje, de tassen op een klepje aan de achterkant en racen maar. Dwars door het drukke verkeer. Racen en toeteren dat je eraan komt zodat iedereen aan de kant kan gaan. Levensgevaarlijk maar zo ontzettend leuk zeg. We genieten met volle teugen. Na een veel te kort ritje zijn we bij het hotel. We kunnen de koffers afleveren, die worden later naar de kamer gebracht. Prima joh, wat jij wilt. Een fooi natuurlijk.

De kamer is nog niet klaar, dus we gaan naar buiten. We zagen vele kraampjs langs de weg en die gaan we eens even bekijken. Bovendien wat te eten scoren. Fruit hebben we wel zin in. Na 1000 kraampjes met kleding, sokken en bh’s komen we op de fruitafdeling. We kiezen een ananas die net vers gesneden is. Echt zo lekker. Ook zijn er weer allemaal soorten fruit die we wel of niet kennen. En natuurlijk nemen we een kokosnoot die ter plekke opgesneden wordt en opgedronken. Even wennen aan de smaak maar toch echt wel weer tropisch allemaal. Na een uurtje komen we terug in het hotel, wat overigens gigantisch is. Vier torens. Lekker zwembadje. Slapen op de 25e verdieping enzo. En dan is de kamer klaar, zijn de tassen er en kunnen we zwemmen. We vermaken ons een halve middag in het zwembad. Lekker weertje, dikbewolkt maar goede temperatuur. We hebben wat provisorische lunch meegenomen dus dat eten we tussendoor. Verder zijn we vooral moe, wazig en wat trillerig. Als we te comfortabel liggen vallen we in slaap. Dus maar bivakkeren op een houten stoeltje en de hersens laten kraken met moeilijke puzzels. Wat overigens niet helemaal lukt.

Na het zwemmen blijkt dat Fenne haar haren groen zijn uitgeslagen. Oh nee, snel onder de douche en wassen. De eerste keer zwemmen en gelijk al gedoe met dat haar. Tijdens het douchen valt de stroom uit en aangezien het net is gaan regenen staan we dus in het half donker met een steeds kouder wordende douche. Oh ja, dat is ook Azië. Gelukkig gaat na 5 minuten de stroom er weer op. Snel afdouchen maar en dan nog even moed verzamelen om de stad in te gaan voor wat eten.
Het regent net als we willen gaan heel hard. We weten bijna niet meer wat het is. Regen.
Dus even wachten en als het droog is gaan we weer met de tuktuk naar de stad. Daar zitten we dan, met zijn vieren in een tuktuk die voor de gelegenheid de muziek keihard heeft gezet en onderweg niet vergeet zijn sirene en vrachtwagentoeter te demonstreren. Superleuk. We spotten monniken die op de bus wachten, vele versieringen omdat de koning bijna jarig is en natuurlijk het drukke verkeer. Bestemming Khao San Road. Een backpackersstraat waar de normale Thai niet komt. Vele toeristen en dito winkeltjes. Ook vele verkopers op straat. Van zonnebrillen via armbandjes en meuk tot insecten die je kunt eten.
We eten heerlijke pad Thai en springrolls. En genieten wat af.

En dan gaat toch echt het lichtje uit bij Tije. Dus hup, in de tuktuk en terug naar het hotel waar ze allebei linea recta te bed vliegen. Gelukkig hebben we een suite met twee slaapkamers dus kunnen wij normaal zitten. Helaas niet buiten.

Wij gaan ook vroeg naar bed en hopelijk een beetje snel de jetlag overwinnen!

Geschreven door Familiejillings