We worden wakker, kijken naar buiten en zien dat het regent. Goed dat we hier weggaan! We hebben een stukje overdekt op de veranda maar te klein voor de picknicktafel, dus noodgedwongen ontbijten we binnen.
Snel alle spullen inpakken en we kunnen gaan.

Deels rijden we dzelfde route als naar Runde toe. Vanaf Stryn is het anders. Het regent de hele weg dus we drinken koffie bij een bushalte. Gezellig! Maar in ieder geval droog. Vanaf Stryn rijden we de andere kant op. En het is inmiddels ook droog.

We rijden langs prachtige blauwe meren, door kleine dorpjes. Langs hoge bergen met sneeuw bedekt en langs vele watervallen. Het is prachtig. Zo prachtig. We slaan af naar de Gamle Strynefjellsveg. Een mooi weg naar het schijnt. Daar zijn die handige voorbereidingen nou voor, dan weten we dit soort dingen. Anders waren we de weg zeker voorbij gereden. Een klein weggetje, slingerend met haarspeldbochten de berg op. Steeds hoger en hoger. Langs een rivier, blauw en wild. Het uitzicht over het achtergelegen dal wordt steeds mooier. Als we zo ongeveer op het hoogste punt zijn, rond de 1200 meter, stoppen we voor lunch.

De weg is rond 1880 aangelegd. Het is een sterk staaltje bouwkunst, zeker voor die tijd. Het landschap is vochtig van het smeltwater, overal riviertjes en beekjes. De weg is alle geopend tussen half juni en oktober. Anders ligt er te veel sneeuw. Ook nu ligt er veel sneeuw langs de rivier en later langs de weg. Het klimaat is eigenlijk best koud, rond de 10-13 graden. Het waait er flink dus we hebben het koud tijdens de lunch. Gauw eten dus. Een paar bosbessen vanuit de natuur erachteraan en weer door. En wat is het gaaf! Helblauwe meren, vele hoge toppen om ons heen. Wat kleine plantjes met bloemetjes maar vooral veel mossen in allerlei kleuren en dus regelmatig plukken sneeuw. Als er sneeuw dicht genoeg langs de kant van de weg ligt stappen we uit en vermaken ons met de sneeuw. Maar wat een kou zeg. De heren zijn op blote voeten...
Echt superkoel! Soms zijn het echt desolate gebieden. We genieten allemaal de 27 kilometer die deze we langs is. De weg is smal, maar gelukkig zijn er vele inhaalplekjes. Jeetje, wat een pracht! Zelfs de kinderen zijn onder de indruk. We horen steeds wow, dat is cool!

Daarna gaan we richting Geiranger. We rijden nog steeds door een arctisch landschap. Hoge bergen, veel sneeuw, weinig begroeiing en veel restanten sneeuw. Vlakbij Geiranger slaan we af naar Dalsnibba. Een uitzichtpunt wat de moeite waard moet zijn. We betalen 15€ aan tol en mogen dan slingerend en heel erg steil de berg op naar 1500 meter. Een overhangend plateau biedt daar een wel heel mooi uitzicht over alle bergen in de omgeving. De hoogvlaktes. Maar groot is onze verbazing als we in de verte, en heel laag onder ons, ook Geiranger zien liggen aan de bekende fjord. De cruiseschepen zijn echt minuscuul. Heel erg gaaf om te zien. En heel erg koud. Het waait er hard en de wind komt rechtstreeks van de sneeuwvlaktes om ons heen. Nooit gedacht dat Geiranger in zo’n omgeving zou liggen. De terugweg vanaf het uitzichtpunt naar de auto struikelt Fenne als ze een rotspartijen afloopt en valt plat op haar buik. Dikke tranen, en een zere, beschadigde kin, handen en knieën. Gelukkig slechts schaafwonden maar de schrik zat er goed in. Sneu. Hopelijk morgen geen spierpijn....

Vanaf Dalsnibba rijden we door naar onze eindbestemming voor vandaag. Hole Hytteutleige. Een parkje met ongeveer 15 kampeerhutten. We gaan in sneltreinvaart de berg af, de warmte in. Of nou ja, minder koud. Meer Noorse temperaturen. Even snel stoppen bij het uitzichtpunt over de fjord en dan weer door. En dan zijn we bij ons huisje. Een schattig rood huisje met gras op het dak en met een eigen badkamer (yeah!) en natuurlijk vanaf de veranda uitzicht over de fjord. Een punt is dat er een slaapkamer is met twee eenpersoonsbedden en dat het stapelbed in de woonkamer staat. Alwin gaat boven...

We drinken even wat, weer intens genietend van het uitzicht. Er liggen twee cruiseschepen in de fjord. Het zal wel druk zijn in de stad. Maar daar zitten wij ver boven. We horen alleen overal watervallen en soms wat blatende schapen. Oh ja, en de toeter van de schepen als die wegvaren. Tot nu toe lukt het goed om mooie uitzichten te vinden vanaf onze huisjes. We hebben elke keer weer een mooi uitzicht.

We hebben heerlijk gegeten, lekkere warme soep met flatbrød, heerlijk zelf gedouched onder de warme douche en zitten nu superfijn te genieten op de veranda van dat uitzicht.

Geschreven door Familiejillings