Omdat we zo laat in bed lagen, hebben we eens flink uitgeslapen vanmorgen en zaten we pas om 10 uur te ontbijten. De dag begon met een stralend zonnetje. Maar opeens zagen we zeemist komen. Dat rolde zo het land op. En dus koelde het flink af en zaten we met een lange broek aan in de mist. Jammer, maar het gaf ons wel meer het gevoel in Noorwegen te zijn. Met al die temperaturen van de laatste tijd...

We vermaken ons in de ochtend met lezen, puzzelen, naar de pier, Biarrtizen en houtsnijden. We doen toch even een wasje want het zou straks weer zonnig worden.

En dat werd het ook. Dus even snel een lunch en dan naar het bezoekerscentrum op het eiland. Als we daar komen, moeten we entreegeld betalen. Dat hebben we er niet voor over, dus we lopen een rondje door de kleine haven en gaan dan weer verder.

Ter informatie: Runde is het laatste eiland van een reeks. Die reeks is verbonden met bruggen. Vaak enkelbaans met halverwege een inhaalstrook. Runde zelf is niet groot maar groot genoeg voor leuke wandelingen. De enige weg op het eiland loopt dood, even voorbij onze camping. Dat is dus de ‘grote’ weg van Runde. Precies breed genoeg voor een auto. De hoogste berg van Runde is ongeveer 350 meter hoog en op Runde wonen 150 mensen die allemaal zeezicht hebben vanuit hun huis. Runde is bekend om de grote hoeveelheid vogels die er nestelen. Zoals dus de papegaaiduikers, waarvan er 100.000 op het eiland broeden. In totaal zijn er 230 vogelsoorten op het eiland en in totaal een half miljoen vogels. Heel veel dus. Helaas is het puffinseizoen tot eind juli. Toevallig is het nu eind juli dus we hadden wat mazzel nodig. Helaas bleef het bij een laag vliegende papegaaiduiker of puffin. Oh ja, er zijn ook miljarden knutjes. Geen schattige vliegende jonge Duitse ijsbeertjes maar een muggensoort die zeer irritant is. Aan zee heb je geen of nauwelijks last, maar ons huisje staat net iets verder van zee, onder een paar mooie bomen. Overdag geeft dat schaduw en ‘s avonds dus knutjes. In dit geval konden we beter nog iets dichter bij de zee zitten. Maar wij hebben dan wel weer een veranda en warm water...

We gaan over de brug naar een ander eilandje, rijden door tot het eiland tegenover Runde. Even van een afstandje kijken. De regio is erg mooi. Echt een kustregio. Vele rode huisjes, haventjes, eilandjes, de zee, bergen, bootjes. Helemaal leuk.

De terugweg gebruiken we om boodschappen te doen. Dat is het nadeel van zo’n klein eiland. Je moet 20 kilometer rijden om boodschappen te doen. Maar we belanden in een vrij grote, relatief goedkope spar. Dus we doen goed inkopen. We wennen aan de prijzen en zo lang we niets omrekenen went het wel om zoveel geld te betalen voor de boodschappen. We nemen maar gelijk een ijsje. Alleen hebben ze geen dozen van vier, dus nemen we vier losse ijsjes. Ook lekker, kan iedereen zelf kiezen. We hebben tot nu toe elke dag een ijsje gegeten. Grappig, doen we anders nooit op vakantie. Maar nu zijn we nog nooit uit eten geweest, doen we anders elke dag op vakantie...

We rijden terug naar ons huisje en de kids gaan bij de pier kijken. Vanmorgen was het vloed en gingen er golven over de pier, nu kunnen ze krabben vangen naast de pier, zo laag als het water staat. Ze doen dan een stukje bacon aan een wasknijper met een touwtje. Helaas vangen ze vandaag niets.

Alwin bakt vandaag pannenkoeken. Een hele klus met een gigantische zware gietijzeren hapjespan. Maar het smaakt goed en het ruikt lekker op de camping. Gisteren bakte in de middag de ene buren pannenkoeken, en in de avond de andere. Vandaag nemen wij revanche. Helaas zijn die buren weg. Als toetje eten we zelfgemaakte chocoladepudding uit een pakje. Bij het omdraaien van de pudding doet het denken aan een blobvis. Hij zakt heerlijk in elkaar. We doen er plakken banaan op als stekels en overgieten het geheel met veel te veel vanille-ijs uit een pakje. Het ziet er niet uit maar we hebben er een hoop lol van. Tot aan het verzinnen van de meest bizarre thema’s voor het traditionele kerstdiner bij schoonfamilie aan toe.

Na het eten gaan Tije en Dionne weer naar de vogelrotsen. Tije wil heel graag nog een keer want papegaaiduikers blijken in zijn top drie van leukste dieren te staan. Samen met roze dolfijnen en cheeta’s. Hij was wel blij met ouders die hem naar verre landen meenemen en hem al die dieren laten zien. Maar goed, eenmaal aan de top, op het uitzichtpunt, stikt het van de knutjes. Echt vreselijk veel. We hebben gelukkig lange mouwen en mutsen, maar dan zitten ze dus in je gezicht. Heel erg irritant. En een voorbode van rode plekjes in je gezicht. We houden het best een tijdje vol maar we kwamen eigenlijk voor de papegaaiduikers. Die laten zich niet zien. Alweer niet. Vermoedelijk is het seizoen voorbij. Als we lek gebeten zijn en genoeg gezien hebben, gaan we weer naar beneden. De knutjes laten we boven.

We komen Alwin tegen, die gaat ook nog naar boven. Fenne had geen zin, die doet met Alwin gezellig een spelletje en ligt daarna al lekker te bed te lezen. Als we beneden zijn, zien we de grote golven helemaal over de pier slaan dus gaan we nog even gauw daar kijken. Indrukwekkend. Hoge golven. Machtig mooi om te zien, vindt Tije ook.

En dan gaat ook Tije te bed. Lekker slapen. Hij is moe. Dionne zit binnen vanwege de knutjes, leest, schrijft en wacht op Alwin, die nog even op de berg is en hopelijk toch echt die papegaaiduiker zal zien.

Geschreven door Familiejillings