Vandaag reizen we door. Dat vinden we jammer, maar niet heel erg. Het is hier prachtig mooi, maar ook erg regenachtig en alles is vochtig. We hebben dus wel behoefte aan droogte. Om half negen vertrekt de minibus. Dus voor die tijd ontbijten en spullen verzamelen, dat gaat steeds sneller. Het systeem begint te komen.
De bus komt 10 minuten later, perfect voor ons, zo zijn we precies op tijd. We reizen samen met jonge backpackers die enorm kwekken over alles wat ze al hebben beleefd en nog gaan meemaken, waarbij vooral de vetste cafe’s worden benoemd. Grappig, wij ervaren hier een enorme generatiekloof. Wij gaan naar Surat Thani. De rest van het busje naar een van de eilanden. Die worden als eerste afgezet. Wij moeten blijven zitten en worden 20 meter verderop afgezet?!?!? Eerst even eten en drinken scoren. De volgende plek ligt wat afgelegen, dus zijn we dan niet in de gelegenheid om langs winkeltjes te gaan. We moeten dus een voorraadje hebben voor twee dagen. In onze wandeling naar de winkels worden we belaagd door taxichauffeurs en tuktukchauffeurs voor een taxi naar welke bestemming dan ook. De vraag “where are you going?” kunnen wij mooi beantwoorden met “to the shop”. Uitgepraat! We weten een tuktuk te bemachtigen en gaan naar de apenschool. Op verzoek van de kinderen. Hier zijn we (toevallig op de dag af) vijf jaar geleden ook geweest. Het is superleuk om hier weer te zijn.
De apenschool is een schooltje voor kortstaartmakaken die hier op een aapvriendelijke manier geleerd worden om kokosnoten uit de bomen te plukken. In Thailand groeien de hoogste palmen van de wereld met dus de hoogste kokosnoten. Een mens kan die er niet uitkrijgen, maar apen dus wel. Het schooltje wordt gerund door Somjay, een Thaise, die getrouwd is met Arjen, een Nederlander. Ze hebben een gigantisch groot terrein met dus de apenschool, een rubberplantage, een kokosolieplantage, een ananasveld, een palmolieplantage en heel veel ruimte om hun huis. Hierbij staan twee hutjes waarin wij slapen. Het is een leuk weerzien met ze.
Er zijn 10 apen, 13 honden, vele kippen en heel veel andere kleine wilde dieren. Al met al, een mooi plekje. We krijgen uitleg over de apen. We lunchen samen en dan mogen we met de apen spelen. Je gaat naast een speelbare aap zitten, ze zijn er niet allemaal geschikt voor, en wacht tot hij naar je toekomt. Fenne gaat eerst. Ze kiest het jongste aapje uit. Een kleine wildebras maar superschattig om te zien. Eerst gaat het aapje haar bekijken, dan eens aanraken, nog een keer en nog een keer. En dan springt hij zomaar op haar schoot. Wow. Niet schrikken, dan schrikt de aap ook. De aap begint te vlooien in Fenne haar losse haren. Hij haalt haar haren overhoop. Springt van haar hooft op zijn paal en terug. Hij bekijkt haar gezicht, ogen, oren en mond. Supergrappig om te zien. Na een tijdje mag Fenne hem aan zijn oren krabbelen. Als ze het genoeg vind gaat ze weg. De apen willen dat ze blijft en proberen haar voeten te pakken. Maar Fenne is ze te snel af.
Dan gaat Tije. Bij hem springt dezelfde aap direct op zijn schoot en zijn hoofd. Zijn angst is meteen overwonnen. Ook Tije wordt gevlooid. Hij vindt het minder leuk. De aap doet zijn haren aan de kant en pakt met zijn tanden alles wat hij ziet. Tije is snel klaar bij de aap.
Dan Alwin. Die kiest een andere aap. De aap wil duidelijk de baas zijn en laat dat merken ook. Er wordt hardhandig gespeeld. De aap gebruikt zijn hoofd als trampoline en springt continu van zijn paal naar het hoofd van Alwin en terug. Het is heel grappig om te zien. Ook Alwin wordt helemaal gevlooid en betast door de aap. Zo grappig. Tot Alwin de aap zijn handje pakt en de aap duidelijk boos wordt. Alwin gaat er gauw vandoor.
En dan is Dionne aan de beurt. Die kiest ook de kleinste aap. Hij springt direct op schoot en door op haar hoofd. Alle haren overhoop. De aap slingert aan de haren en heeft een hoop lol. Het is wel wat pijnlijk voor Dionne. Maar, oh zo leuk! Daar zitten we dan, onder een gigantische ficus, tussen de aapjes, met een kleine aap op schoot in tropisch Thailand. Wauw!

Dionne voelt zich niet zo lekker dus die gaat even een tukje doen in de hut. De kinderen duiken het tropische zwembad in en Alwin vermaakt zich met een praatje met Arjen. Zo leuk om elkaar weer te zien na 5 jaar. We hebben altijd contact gehad via Facebook.

Rond half zeven gaan we op pad. We gaan eerst eten in wat Somjay het lekkerste restaurant vindt. Het is in Surat Thani, aan de boulevard. Surat Thani ligt aan een grote rivier, vlakbij zee. We eten inderdaad erg lekker en zitten zo volledig tussen de locals. Wel moeten we dooreten, want om acht uur vertrekt onze boot. We moeten haasten om de boot te halen. Gelukkig belt Somjay de schipper en hij wacht. We stappen op een longtailboat die gelukkig niet zoveel herrie maakt, het nadeel van die boten is dat ze vaak zoveel herrie maken.
We varen een stukje de rivier op en dan zien we het. Bomen vol vuurvliegjes. Zo prachtig mooi. Bomen vol knipperlichtjes. Het is magisch, zo in de donkere nacht, langs de rivier. We leren ook nog het een en ander over vuurvliegjes, bijvoorbeeld dat ze alleen licht geven in de laatste drie weken van hun leven. Mooi zeg, nog even stralen in je laatste weken. We leren dat mannetjes sneller knipperen dan vrouwtjes en dan de kleur van roodachtig, via witachtig naar groenig gaat, naarmate ze langer knipperen. Ze knipperen om een partner te zoeken voor het paren.
Intussen genieten we ons suf. Zo mooi!

Na een uurtje zijn we weer terug in Surat Thani voor de terugreis met de auto. Even ham zoeken voor de typisch Nederlandse tosti’s van morgen, maar die is overal uitverkocht. Teruggekomen is Dionne haar hoofdpijn weer hevig en het is al laat, de blog kan wachten, wij duiken te bed. Even de klamboe mugvrij maken. We hebben een tokeh in de kamer, hopelijk blijft hij stil.

We slapen heerlijk in onze klamboetent. We houden de ramen open. Dat maakt toch geen verschil in de beestjes. We slapen heerlijk!

Geschreven door Familiejillings