Echt op tijd uit bed, want we moeten vandaag op tijd weg. Lastig wel met die jetlag. Dionne heeft dus maar voor de zekerheid de halve nacht half geslapen op wacht voor de wekker. Zo jammer. Maar dus de wekker niet gemist en om 6.30 stonden we naast ons bed. Vliegensvlug aankleden en snel naar het ontbijt. Dat gaat ook redelijk vlot, maar het blijft lastig keuzes maken als je beperkt de tijd hebt en een groot buffet. Vooral Tije heeft er moeite mee, met als gevolg dat hij nog een krentenbol meesmokkelt naar buiten. Weggooien was de andere optie en dat is natuurlijk zonde.
Half 8 weg, kwart voor acht in de tuktuk. De eerste tuktukchauffeur vond het te ver en raadde ons een taxi aan. Maar het lijkt ons te druk op de weg voor een taxi. Een tuktuk rijdt tenslotte overal tussendoor. De volgende tuktuk wil wel, maar moet wel even drie keer bedenken waar het is voor we gaan. Het is druk maar gelukkig komen we precies op tijd bij de pier. We twijfelen of het de juiste pier is, maar als ze zeggen dat het gratis is voor fietsers, oké. We gaan naar de overkant in een miniscule longtailboat, we zitten net boven het water. Wat een groot verschil met die megaschepen, die er ook varen. Aangekomen aan de overkant hebben we weer twijfels, want we moeten betalen om te mogen fietsen terwijl we een toertje hadden geboekt. Na een studie van de kaart zien we dat we een pier te ver zijn afgezet. Helaas. Dan
maar weer een nieuw bootje regelen naar een pier verder, nu moeten we wel betalen.
Ook een pier verder hebben ze geen idee. We zien veel fietsverhuurders. Dan maar even bellen en gelukkig komt de juiste gids naar ons toe. Pfff.
Dan fietsen passen. Wat een lol. Het zijn mountainbikes. De zadels moeten hoog. Ze lachen om Alwin zijn lengte. Maar het lukt toch om goede fietsen te vinden, water mee, even plassen en gaan. Volgens protocol vragen ze nog of we een helm willen, maar gezien onze fietservaring hoeft dat niet.
We fietsen door de long van Bangkok. Een groen gebied, met kleine wegen en paden en heel veel water. Vele landjes waarop van alles groeit. Palmen, bananen, drakenfruit, limes, en zo veel meer. Er hangt een dorps sfeertje en de mensen hebben grote tuinen waar ook van alles verbouwd wordt. We zien vele vogeltjes in allerlei kleuren.
Er is geen brug naar het schiereiland, waardoor het ook groen blijft. Vele tropische bomen en onze kamerplanten. Supermooi. En superrustig, dus veilig om te fietsen. Alhoewel er ook vele paden zijn zonder hekjes naast afgronden van enkele meters. Beetje opletten dus.
Eerst fietsen we door een park, een groot park en aangelegd om de stadse mensen van de overkant ook groen en buitenlucht te kunnen laten ervaren. Rondom een vijver en door vele, al dan niet verharde paadjes. In een prieel op de vijver mogen we de vissen voeren. Dat zijn die vissen wel gewend. Tientallen vissen, gigantische soms, komen brood smikkelen. Even later zwemt er een leguaan van 2 meter voorbij, wow, cool. Het zijn net krokodillen. Even later zien we er nog een. Gelukkig zijn ze ongevaarlijk.
Na het park gaan we via allerlei paadjes over het eiland. Geinig. Soms fiets je zowat door de voortuin van mensen heen. Je krijgt echt een kijkje in hun privéleven. We hebben een gezellige gids die van alles verteld over het eiland. Leuk zo. De kids fietsen prima, alhoewel het soms wat spannend is, over al die paden.
We komen weer op de grotere weg en zien een snackkraam waar ze gebakken banaan en gebakken zoete aardappel verkopen. De gids koopt een portie voor ons. Sow, zo lekker zeg. Echt leuk en de verkoopsters vinden dat ook. We krijgen ook nog mangosteen fruit. Supersappig en erg lekker. Als ook de kinderen ze zelf open krijgen, oogsten ze aan alle kanten bewondering van al die Thaïen.
De hoek om en weer stoppen voor snacks. Iets met kokos, palmsuiker en bruine bloem gebakken in een bananenblad. Echt heerlijk en behoorlijk authentiek, aldus de gids. Deze snack zie je in de stad niet veel. Een kraam verderop nog zoiets. Iets met suiker, banaan en kokos en dan gemixt, tot een cadeautje verpakt in een bananenblad en daarna gestoomd. Het is iets heel spannends als je het uitpakt. Het blijkt wat gelei achtig te zijn. De structuur is wat vreemd, de smaak wel goed en de ervaring top!
En weer door. We fietsen naar een tempel en krijgen een rondleiding van onze gids. Een prachtig gedecoreerde tempel, zowel van binnen als van buiten. Binnen is hij helemaal beschilderd. Ze legt uit wat we allemaal zien. Heel interessant. Verderop op het complex zien we ook een crematorium en een zeg maar rouwcentrum met urnenmuur. In Thailand wordt bijna iedereen gecremeerd. Een deel van de as gaat over zee, een deel staat thuis en een deel dus in die urnenmuur. We horen ook een gebed van zingende monniken. Dus we gaan even kijken. Op dat moment zijn ze klaar en komen alle monniken naar buiten. We horen waarom ze oranje dragen en hoe het werkt met monnik worden.

Als we uitgekeken zijn rijden we weer verder. Echt leuk zo. We vinden het allemaal leuk. We stoppen bij een restaurant en krijgen lunch. Heerlijke lunch. Zoetzuur met kip, kokossoep en omelet met allen een bolletje rijst. Ongelooflijk hoe die Thaise kunnen koken. We zitten even lekker en maken een plan voor vanmiddag. En dan is de fietstocht weer af, we fietsen het laatste stukje naar de pier en worden naar de overkant gebracht.

De gids regelt een tuktuk en adviseert ons de Klong Toei markt. Geen toeristen, alleen locals. We worden dus flink bekeken. Wij daarentegen bekijken de handelswaar en dat is niet mis. Eenden met vele in een klein kooitje. Kippen evenzo. Vissen die meestal nog leven en ook in ons bijzijn worden doodgemept. Inktvissen, padden, garnalen die hun best doen te ontsnappen, varkenspoten, staarten en koppen. Het houdt niet op. Het ruikt er niet fijn en de kinderen willen zo snel mogelijk weer weg. Via een andere route dan. Vele soorten groenten en fruit, huishoudelijke artikelen. Monnikenstartpakketten, kaarsen en andere spullen voor in tempels, de markt is groot, druk en alsof het nog niet genoeg is, rijden er ook auto’s en brommers tussendoor. We vinden gelukkig ook lekkere dingen. We kopen drakenfruit, bananenchips en rijstkoekjes. En we besluiten dat dat prima kan dienen als diner vanavond, samen met noodles soep uit een beker.

Als we uitgekeken zijn, onderhandelen we met 5 tuktukchauffeurs tegelijk over een goede prijs ons weer naar het hotel te brengen. Grappig is dat, midden op straat tussen vele tuktuks en hun chauffeurs. Maar het lukt. Wij blij en in ieder geval een chauffeur ook blij. We stappen in een oud barrel en rijden naar het hotel. De kinderen gaan vast naar de kamer en wij halen nog wat noodles in bekers en wat extra fruit en drinken.

En dat zitten we met zijn allen bij te komen op de hotelkamer. Het is nog niet zo laat, dus we hebben nog even de tijd om te zwemmen. Het hotel heeft twee zwembaden. Een mooie die verder weg is, en een minder mooie die dichterbij is en waar je groene haren krijgt. We kiezen nu het andere zwembad. Het is even leuk, lekker weer en de haren blijven blond gelukkig. Uitgezwommen gaan we naar de hotelkamer en eten we ons diner. Noodles al la mama met carbonarasaus, rijstkoekjes, drakenfruit, nog een ander fruit, de mango’s die we hadden gekocht zijn helaas nog niet rijp, we hebben bananenchips als toetje. Het is snel, lekker en gezellig. Na het eten is het donker en gaat driekwart van ons gezin nog in het donker zwemmen. Cool!

Om 20 uur worden we uit het bad gestuurd en is het douchen en te bed voor de jongste helft. De oudste helft blijft nog even thee drinken, blog bijwerken en dan ook te bed.

Geschreven door Familiejillings