Bij het typen van dit verslag valt mijn oog op de datum. 21 juni. Fijn! Eerste dag van de zomer alhoewel het er buiten nog niet helemaal zo uit ziet.
Maar ook, nog exact een maand voor we op reis gaan. En dat levert een dubbel gevoel op. Het gevoel van supermegaveel zin overheerst hierbij. Maar toch ook wel stress, wanneer gaan we beginnen het lijstje af te werken? Het lijstje van voorbereiden, want ook nu ppppp. Perfect Preparation Prevents Poor Performance. Oftewel, een goede voorbereiding draagt bij aan het vakantieplezier. Dat geld vast niet voor iedereen, maar wel voor ons.

Gelukkig hebben we ook al een aantal dingen wel gedaan. Malarone gehaald. Anti malaria tabletten die we als noodbehandeling meenemen. De adviezen zijn reeds gewijzigd, de vorige keer hoefde dit niet. We gingen maar niet aan de GGD mevrouw vertellen dat we de antimuggenspray ter plaatse gaan kopen. Want, het is daar veel goedkoper, het heeft een veel aangenamere geur en het werkt perfect. Nu zijn we voor malaria niet zo bang. Knokkelkoorts is een veel reëlere angst. Dus we nemen lange broeken mee, lange mouwen en gaan vooral goed sprayen tegen muggen.

Een ander dingetje zijn de bloedzuigers. Die schijnen in het regenwoud op hun achterste zuignap op de paden te gaan staan te wachten op blote benen van nietsvermoedende wandelaars. In mijn dromen zijn het een soort bomen geworden waartussen je een weg baant, met allemaal zwabberende zuignappen, klaar om ons bloed te verorberen. We gaan slechts een dag het oerwoud in. Dichte schoenen helpen niet helemaal, want ze kruipen door elk gaatje op zoek naar vel. Als je op je teva’s loopt, kun je ze tenminste zien. Bij dichte schoenen niet en trek je ‘s avonds je schoenen uit, zitten ze vol volgezogen bloedzuigers. Ze brengen gelukkig geen ziektes over, doen geen pijn en kunnen geen kwaad. Dus wij gaan op onze teva’s het oerwoud in. Dat doen ze daar allemaal. Nu maar hopen dat we geen spijt krijgen. Laat oma het maar niet horen!
Maar, ff serieus, als je op je sandalen een bloedzuiger ziet kun je die er direct afhalen. Dat kan met een brandende sigaret. Alleen wij roken niet, dus het kan ook met je nagel. Zuignapje loswippen en klaar. PPPPP.

Het hotel daar bij dat oerwoud was nog wel een dingetje. We hadden er een geboekt met zwembad. Aan de hoofdstraat. Ideaal zou je zeggen, maar toen zagen we de reviews en besloten een ander hotel te boeken. Dat gedaan en toen zagen we foto’s van medereizigers. Vol drinkende jongeren. Oké, we zijn jong en we drinken ook wel eens, maar zo op reis liggen wij om 9 uur plat. We willen liever iets rustigers. Iets anders met vierpersoonskamers en een zwembad en dus geen jongeren en een beetje goede reviews, dat leek er niet te zijn. Oh ja, en betaalbaar. Dan maar iets minder betaalbaar, verder van de hoofdweg en geen zwembad. We hebben gelukkig toch nog een supermooi hotel gevonden! Compleet met boomhutten, heeft een prachtige omgeving en echt goede reviews. Geboekt dus. Wij blij. Tot we ons realiseerden dat we daar geen vervoer hebben, vier kilometer van het dorp zitten, twee dagen te besteden hebben en het midden regenseizoen is. En het is een tropisch regenwoud, dus er zal sowieso veel regen vallen. Dan zit je daar in je boomhutten, kilometers ver van de bewoonde wereld af. Toch maar iets anders zoeken en laten we nu toch iets gevonden hebben wat iets verder van de hoofdstraat is, maar geen kilometers. En een zwembad heeft, net nieuw. We hebben uiteindelijk dus het vierde hotel geboekt. Gelukkig zijn die andere hotels ongewijzigd en konden we gratis annuleren.

Ook het vervoer naar het park is geregeld. Twee uren in een tuktukachtig busje. Supergaaf dus. De wind door de haren. En, hij wacht ons op bij de luchthaven. Top geregeld dus.

En nu dus aftellen. De laatste dingen regelen. Ook de laatste schoolweken, dus de tijd vliegt voorbij. Zoveel zin in!

Als we denken aan al het fruit: ananas, mango, alle heerlijke fruitsappen en shakes. Al het heerlijke eten. Alle avonturen die we weer gaan meemaken. De warmte, de zon en de prachtige omgeving. De nieuwsgierigheid hoe ons Thaise gastkind woont en leeft. De ontmoeting met haar familie. Bangkok op herhaling, de apenschool op herhaling. Het zorgt altijd voor leuke verhalen, het platteland. De vuurvliegjes. Die fietstocht die we gaan maken door onbekend Bangkok. De Mekong. Alle prachtige tempels. De tijd voor elkaar. De nachttrein op herhaling. Zoveel zin in. Kom maar op vakantie!

Geschreven door Familiejillings