Als we wakker worden zeikt het van de regen. Dat was voorspeld, maar we hadden toch een sprankje hoop op mooi weer. Niet dus. Gelukkig hebben we een slecht-weer-plan gemaakt. Niet heel goed uitgewerkt naar later zal blijken.
Maar dat weten we dan nog niet, dus we gaan eerst op het gemakje ontbijten en daarna koffiedrinken. Je stapt toch lekkerder in de auto met een bakje koffie op.
En dan vertrekken we. We hebben wat tijd gespendeerd om het leukste zwembad van de regio te zoeken, want we gaan vandaag zwemmen. Geen waardevolle spullen mee ,want die heb je in het zwembad niet nodig. Weten we waar het is? Ja, ongeveer wel. We komen er wel. Lekker realistisch met drie kwartieren te rijden op de goede gok. Voor je het weet rijd je de verkeerde kant op.
We nemen geen telefoon mee, want dat hebben we niet nodig in het zwembad. Ook geen navigatie dus. En we hebben geen kaart van Duitsland in de auto. De route lijkt simpel. Eerst naar Stiege, dan de 242 tot het eind en dan rechts. Moet goedkomen.
In Stiege aangekomen twijfelen we licht of we links of rechts de 242 op moeten maar onze vaste navigator weet wel bijna zeker dat we links moeten. Naarmate we die weg verder vervolgen, begint de twijfel toe te slaan en gaan we op zoek naar een kaart. Inmiddels zijn we ook vergeten hoe het plaatsje heet waar we naar toe moeten. Sukkels die we zijn. Sjonge jonge.
We vinden slechts overzichtskaartjes in bushokjes waar slechts buslijnen in aangegeven staan en geen wegnummers. We vinden ook een toeristenkaart ergens aan de muur van een hotel waar we geen wijs uit worden.
Dan zoeken we een tankstation, daar hebben ze vast een kaart. Misschien moeten we die dan maar kopen, dat zal vast nog vaker handig zijn.
Vele kilometers later vinden we eindelijk een tankstation en kopen we een kaart. Het blijkt dat we al een uur de verkeerde kant oprijden. Gtvrpiep! Sjongejongejonge. Wat stom. Waar we links gingen, een paar kilometer van ons huisje af, moesten we rechts. We moeten dus eerst het hele stuk terug, en dan nog 45 minuten de andere kant op. Met een flinke vertraging komen we uiteindelijk aan bij het zwembad. Gelukkig is de route wel heel mooi, dwars door de Harz. We hebben gelunched in de auto, dus dat hoeven we in het zwembad alvast niet meer te doen. We besluiten de rest van de dag in het zwembad te blijven en de kinderen zijn blij dat ze vanavond mogen opblijven.
We vermaken ons met de stroomversnellingen, bubbelbaden, glijbanen die meten hoe hard je gaat (heel hard), een enorm golfslagbad. Die is wel cool. Voor de golven er zijn is het een normaal zwembad, tot het randje gevuld. Vlak voordat de golven komen stroomt het bad voor een deel leeg, daarna komen echt grote golven, we kunnen erop boarden met alle matten die er liggen, het zijn serieuze golven van een meter hoog ofzo. Die ook echt omslaan. En de golven blijven lang aan. Na de golven wordt het bad weer gevuld. Echt leuk.
We dineren in het zwembad. Alweer patat. En na het eten gaan we nog even het water in. Wie geniet er harder, de kinderen of Alwin?
En dan douchen en terugrijden in het halfdonker en de regen naar het huisje. Gelukkig gaan we nu wel rechtstreeks, dankzij de kaart. Dus na negen uur zijn we thuis. De kinderen kapot, die willen graag naar bed.
Morgen hopelijk wel mooi weer!

Geschreven door Familiejillings