We laten ons de geneugten van het hotel goed bevallen, na de huisjes hiervoor. Alleen worden we wel erg vroeg wakker. Niet zo handig na het latertje van gisteravond.
Het voordeel van een hotel, midden in het centrum, is dat je lekker rustig aan kunt doen en dat je nog steeds vroeg in de stad bent. We ontbijten dus op het gemakje, lekker een buffet en Tije laadt zijn bord flink vol, ondanks de eerder gemaakte afspraken hierover. Hij geniet en wij genieten lekker mee. Na het ontbijt lopen we de stad in. We zitten dus midden in het winkeldeel van Warschau met vele moderne, maar ook oude en grijze gebouwen. Voor ons hotel ligt zo ongeveer het grootste en drukste kruispunt van de stad. Wij hebben daar helemaal geen last van. Voetgangers worden met tunnels onder het kruispunt doorgeleid. Dat gaat wel goed dus. Maar in ieder geval zijn wij lekker centraal. Ons eerste doel voor vandaag is via de koningsroute naar de oude stad lopen. Die route loopt vlakbij ons hotel en die weg kunnen we blijven volgen. Onderweg komen we langs mooie kerken, het presidentieel paleis, pleinen, prachtige oude gebouwen en de universiteit. Dit complex is erg groot en verdeeld over heel Warschau. We lopen een klein stukje over het terrein vol oude universiteitsgebouwen. We zitten op een muurtje en we hebben nu allevier op de universiteit gezeten. Ha, toch nog.
Ook zien we veel van Chopin, een beroemde componist die in Warschau geboren is. Hier heeft hij gewoond, daar op school gezeten, daar heeft zijn vader gewoont en zijn zus buiten gespeeld. Dat soort informatie. Bij elke bezienswaardigheid over Chopin staat ook een bankje met een knopje, wat bij indrukken muziek van Chopin afspeelt. Dat is dan wel weer geinig.
We hebben voor vandaag opdrachten aan elkaar gegeven. Zo moet Tije om elke fontein een rondje rennen, Dionne koffie regelen geheel in het Pools, Fenne ansichtkaarten kopen zodat we die kunnen opsturen en Alwin drie nieuwe Poolse woorden leren.
Dionne bijt het spits af en vindt een koffietentje waar de serveersters in Pools klederdracht rondlopen. Lekker op een terrasje bestellen we koffie, espresso, appeltaartthee en appelsap. En dat allemaal in het Pools. Ook de rekening wordt in het Pools gevraagd. Yes, missie geslaagd, opdracht gehaald.
Na de koffie lopen we verder de koningsroute en komen bij een groot kasteel met een prachtig uitzicht, een stadsmuur in de typische rode bakstenen en daarachter de oude stad. Oud is een beetje relatief want ongeveer heel Warschau is verwoest tijdens de oorlog, maar het is in oude stijl nagebouwd. Een echt prachtig plein met mooi gedecoreerde huizen in allerlei kleuren. Vele beschilderingen op de muren en op elke hoek wel iets te zien, van beelden tot klokken of een zonnewijzer. We zien iemand die bagelkettingen verkoopt en dat lijkt ons interessant. We kopen dus een bagelketting. De bageltjes zijn nogal droog, beetje moeilijk weg te krijgen. Gelukkig hebben we er maar iets van 15!?!?
Uitgedroogd en wel gaan we een winkel in voor wat lunch. Dat eten we op een bankje op een mooi plein op. We zien twee bruidsparen een kerk ingaan en later nog meer bruidsparen voorbij komen. Deze dag is zeker populair bij bruidsparen.
We bekijken de oude stad en het is prachtig. De sfeer van het plein komt in dit hele stadsdeel terug. En natuurlijk zijn er vele souvenirwinkels dus gaan we uitgebreid even kijken hier. De kinderen kopen allebei een souvenir van hun eigen geld. En we vinden de ansichtkaarten voor thuis. Fenne haar opdracht zit er ook op.
Uitgekeken in de oude stad, lopen we naar de voormalige paleistuinen. Het paleis is er niet meer. Verwoest tijdens de oorlog. Er staat nog een klein deel overeind, precies het deel waar al voor de oorlog een graf was ter nagedachtenis aan de onbekende soldaat. Wel bijzonder. Het monument blijft nu in ere en wordt streng bewaakt.
Dan laten we de kinderen even razen in een speeltuintje. Ze vermaken zich met een Amerikaans jongetje en meisje. Grappig, het lukt Fenne met ze te communiceren in het Engels.
We lopen via de winkelstraten terug richting het hotel waarbij we af en toe wat leuke winkeltjes induiken. Maar eigenlijk hebben we het wel gehad, het is dan ook al dik na vijf uur. Dus we gaan even thee drinken in het hotel, kaartjes schrijven en even liggen. Rond zes uur lopen we de straat weer op richting de restaurants. Het koffiedrinken vanmorgen was zo leuk dat we daar weer heen willen voor het avondeten. Ze hebben ook dichterbij een vestiging dus we gaan daarheen.
We eten goed gevulde soep vooraf. Fenne heeft dumplings en Tije pannenkoeken als hoofdgerecht. Ze zijn er propvol van. Alwin eet spareribs met zuurkool en frietjes en vooraf een beetje saaie boullion. Dionne een zure roggesoep, het klinkt goor, maar het smaakt verrukkelijk, als hoofdgerecht worst op twee manieren met zuurkool. We hebben het er warm van, niet voor niks eten wij het vaak in de winter. Maar het smaakt geweldig lekker. Die polen kunnen best koken, we hebben top gegeten die paar keer in een restaurant.
Als toetje een torenhoog ijsje. Die eten we al lopende terug naar het hotel op, want het wordt alweer laat en we wilden eigenlijk de kinderen wat eerder op bed hebben.
Dat lukt redelijk. Fenne begint te raaskallen, die is duidelijk moe. Tije is de hele dag al moe. Die stad hakt er altijd in bij hem. Zonder problemen loopt hij 8 kilometer door het bos, maar na 200 meter in de stad is hij al moe.
Ze slapen gelukkig wat sneller dan gisteren. Alwin gaat nog even naar buiten en Dionne vermaakt zich met de schermen. Oh ja, de opdracht van Tije kon slechts één keer uitgevoerd worden want we hebben maar één fontein gezien vandaag. En Alwin heeft wel enthousiast in het Pools-Nederlands boekje gebladerd en de meest nuttige woorden opgezocht, navel, pinpas en fietsventiel. Eens kijken of hij het morgen nog weet...

Geschreven door Familiejillings