Vanmorgen zeikt het van de regen. Balen want we hadden een leuke dag buiten gepland. Dus we kijken wanneer de voorspelling zegt dat het droog wordt en kunnen dus nog rustig aan doen. Op het gemakje ontbijten we lekker buiten, want de temperatuur is lekker vandaag en we hebben een veranda. Dat is pas echt vakantie, buiten ontbijten.
En ruim na de koffie gaan we vast onderweg naar Karpasze. Een gezellig bergdorpje met houten huisjes en leuke winkeltjes. We gaan even het stadje bekijken om de tijd te doden tot het droog wordt. Het regent nog even flink en dan wordt het iets eerder dan de voorspelling droog. Dus we rijden naar de stoeltjeslift. Een lift die hoog de bergen ingaat. Het spannende is dat het echt stoeltjes zijn en geen bankjes. Dus iedereen moet er alleen in. De kinderen ook. Het is heel spannend, vooral voor Dionne. Alwin gaat voorop, dan Tije, Fenne en Dionne. Het uitzicht is en heel mooi, alhoewel wij er met onze rug naartoe zitten. Hoger en hoger tot 1377 meter hoogte. Boven aangekomen is het frisjes en hebben we honger. Eerst maar eens even eten.
Het uitzicht is fenomenaal, het achterland is niet zo heuvelachtig dus we kunnen echt ver kijken. Maar het beloofd nog veel mooier te worden. We lopen een steil bergpad, wel geplaveid, hoger en hoger naar 1602 meter. Het is een zware klim van 20 minuten waarin we ruim 200 meter stijgen. We komen dik boven de bomengrens uit. Helemaal stuk komen we boven aan de berg. Zo gaaf, rondom uitzicht waarvan de helft in Tsjechië. De top van deze berg ligt namelijk op de grens van Tsjechië. We kunnen zo van het ene land in het andere land hupsen, wat we dus ook doen. Fenne is dus inmiddels al 10 keer in Tsjechië geweest. We kijken wat rond op de top en genieten van het geweldige uitzicht. Het is wel enorm winderig en frisjes. En soms komt er vanuit Polen een grote wolk voorbij. Naar Polen zie je dan niets meer, naar Tsjechië blijft het helder.
Als we uitgekeken zijn, volgen we de afdaling weer een stuk terug naar beneden en volgen dan een ander route. We gaan helemaal lopend de berg af. We wandelen een lang pad een stuk naar beneden en komen bij een uitspanning. Vandaar kunnen we kiezen. De kortste weg de berg af, of een stukje heen en weer naar een meertje, het schijnt mooi te zijn. Inmiddels hebben we al heel wat tijd gelopen maar het gaat zo goed dat we toch langs het meertje gaan. Een kwartier om. We vinden het meer gemakkelijk en zijn zo blij dat we daarheen gegaan zijn. Steile bergwanden met watervalletjes en een meer onderaan. Er loopt een pad langs wat wij volgen en we zien voorbij het meer een bijzonder uitzicht, achter ons het meer en voor ons het dal. Geen spijt dat we deze kant opgelopen zijn. We hoeven niet terug naar de uitspanning maar kunnen onze weg vervolgen. Dan lopen we door bossen met riviertjes, langs steenlawines en bergwanden en geweldige uitzichten. Soms doemt er een diepe kloof naast ons op, soms loopt het riviertje half over het pad heen. Het is echt erg mooi en we vragen ons af waarom er niet meer Nederlanders hierheen op vakantie gaan. Niet te ver, lekker weer, prachtige natuur en goedkope accomodaties.
Op het laatste pad wat we lopen, zien we mensen bessen plukken. Wij kijken eens goed en zien overal, echt overal, miljoenen bosbessen. Dus we plukken ons wild en eten ons vol en paars van de bosbessen. Wat ontzettend lekker en leuk, zo langs de wandelpaden. En we zijn niet de enigen die dit doen. Heel gaaf. We hoeven straks niet eens een ijsje meer.
Het is al avond als we uit het bos komen en we zien spontaan een waterval. Nog even snel kijken en dan naar de auto. Het is niet ver rijden en we genieten zo van dit landschap. Het is zo mooi hier. Zoveel bossen en velden met af en toe een meertje en kleine dorpjes.
Thuisgekomen koken we snel want het is al bijna zeven uur en we hebben trek.

Lekker nog buiten eten, het is heerlijk maar het koelt na het eten wel snel af. Na het eten maken we tijd voor een spelletje en gaan we lekker ontspannen de avond in. Super dag!

Geschreven door Familiejillings