Zo, daar zit ik dan weer aan de ontbijttafel veilig thuis.
Alweer het laatste verslag van deze fijne vakantie.
Gisterochtend kwamen we een beetje gebroken uit bed door de warme en gebroken nacht, maar na wat heen en weer lopen worden we langzaam wakker. We staan allemaal afzonderlijk op en eten wanneer we zin hebben. We vullen de watertank en checken het spui of de stroming wel echt de juiste kant op staat. En ja hoor we hebben het goed bedacht allemaal. om kwart voor 12 varen we uit het laatste stuk naar huis toe. De wind is hard windkracht 5 dus we zeilen op het Spui een heel stuk voor de wind. Het is hier wat smal dus voor de wind zeilen is dan ideaal.
Onderweg komen we de pont nog tegen en dat gaat allemaal goed. En dan begint Steff te gillen!
Het is gelukt een wesp heeft hem gestoken. Het is vaste prik dat Steff wordt geprikt door een wesp in de vakantie.
Ik zuig het uit alleen zojuist hebben we de plek bekeken en het is een tweede kuit geworden zo groot, ha ha.
We varen verder en mijn ouders zijn in de buurt alleen nog net te ver om elkaar te treffen langs de oude Maas. We anderen de oude Maas dus nu is het belangrijk dat we laag blijven en allemaal een reddingsvest om hebben. Ik sta voorop en kijk of er stuurboord en bakboord gevaren kan worden. Niemand die ons in de weg zit dus vol gas de oude Maas op. De golven en wind zijn behoorlijk, maar alles gaat goed. We houden het verkeer goed in de gaten en voor ons zien we een Matador aankomen in een sleep en Opa blijkt daarmee gewerkt te hebben. We vervolgen onze weg en gaan onder de Spijkenisse brug door die open is. Dan na de brug linksaf de juiste sluis in. We zien nog een vrachtschip aankomen en varen daar omheen, ook dat gaat goed. Aangekomen bij de sluis staat hij open en kunnen we direct invaren. Nou, moet niet gekker worden. De wind staat pal van voren dus we moeten even goed opletten. Ik duik de boot weer in om de lunch met salade in elkaar te zetten. Ik vraag me alleen af of hij wegwaait of dat we hem kunnen opeten met deze wind. We varen uit en zijn alert op de wind. dat gaat goed alleen daar zijn de planten weer die we zo gemist hebben. Allemaal planten om het roer en om de schroef. Dus achteruit varen o los te komen. Dan staat de Zoetwaterkanaalbrug open waar we wel net net onderdoor kunnen alleen het is fijn als hij toch open staat dat we doorvaren. Alleen de planten zorgen voor vertraging. We komen echt niet vooruit gewoon. De brug wacht gelukkig en we komen er onderdoor. De wind blijft trekken dus we gooien de stootwillen even uit onder de brug voor de zekerheid. Na de brug weer achteruit varen om los te komen en we halen de kiel en het roer omhoog. Nu hebben we snelheid. Steff neemt het roer over en wij proberen de blaadtjes sla in onze mond te laten waaien. We varen het laatste stuk op de motor en de boot hangt al scheef van de wind. uiteindelijk na 1,5 uur uitwaaien zijn we de haven. Het invaren gaat goed en dan liggen we in één keer weer in de thuishaven. Het is halfvijf en we besluiten eerst een drankje te doen. De kinderen gaan naar de trampoline even lekker springen dat hebben ze gemist.
Dan bedenken we om lekker naar huis te gaan dus ik ga langzaam inpakken en Jeroen en Steff halen een kar. We mesten de hele boot uit en gaan het passen en meten in de auto. Om half 7 zijn we onderweg naar huis. En thuis is toch lekker thuis.

Wat een toffe, fijne en leuke vakantie is het weer geweest. We hebben veel geleerd over de boot, wat wel en niet handig is. We hebben knopen geleerd, aanleggen en uitvaren met wind. We hebben allemaal wondjes aan voeten erbij, we zijn blauwe plekken overal op benen en voeten rijker, beurse plekken van het stoten van onze hoofden op de boot en een fijne tijd met elkaar en nu weer veilig thuis. Op naar het volgende avontuur!

Geschreven door Familie.roest.op.avontuur