Vandaag gaan we naar de watervallen en een meer toe.
We rijden pas rond 11 uur weg, nadat we rustig aan zijn opgestart. In de auto is het nog zoeken om de juiste locatie in de navigatie te krijgen. Het lijkt wel of ze er alles aan doen om dit niet aan de toeristen te laten zien. Toen ik thuis in de voorbereidingen was kon ik het namelijk ook al moeilijk vinden. Hopelijk staat er ergens een bord. Het is niet ver rijden een half uurtje. We zien de typische Zweedse huisjes onderweg en vragen ons af waarom de meeste huisjes rood zijn. Kijken of we daar nog achter kunnen komen in de vakantie. We rijden over glooiend landschap en ineens zie ik een bord, ik klim bijna in het stuur bij Jeroen, maar hij is nog net op tijd voor de afslag.
Gelukkig toch een bord. Daarna volgt de parkeerplaats, die is enorm. Alleen er staat werkelijk niemand. We hebben onze privé attractie! Keurig ziet het er allemaal uit. Toiletten erbij, die zijn nog netter dan op de gemiddelde camping. Rugzak mee, en we beginnen aan de klim naar boven. Bij de ingang staat een bordje, we komen nog 2 mensen tegen, maar daarna niemand meer te bekennen. De natuur is ruig en mooi om te zien. We zien nog een bordje en met onze vriend google translate komen we erachter dat daar van leisteen een ander iets van werd gemaakt namelijk luim.
Goed we gaan verder..... inmiddels doet me dit afgelegen gebied denken aan mijn ervaring in Mallorca met de meiden waar geen bereik meer was tijdens onze wandeling. Ik stuur toch maar even een locatie naar mijn vader mocht er iets gebeuren. Ik de held op sokken die vanaf overmorgen in de volle natuur op een vlot zit🙈. We zien een waterval volgens mij, o nee het was de verbeelding er zijn natuurlijk helemaal geen watervallen...... het is mega droog. Dus de paar druppels die naar beneden sijpelen zetten we toch even op een plaatje. De trappen die er zijn neergezet zijn niet meer dan je nodig hebt. Een leuning en wat treden, waarom moeilijk doen als het eenvoudig kan.
We zien een soort grote steen. Jeroen zegt "als je eraan draait gaan we naar een andere wereld" Steff is wel benieuwd of dat echt zo is. Babette vind het prima hier.
Het lijkt wel een groot fossiel of zoiets. Daarnaast liggen stukken met leisteen. En ook stukjes steen met glinstering erin. Goed we lopen verder weer een trap op en nog één. Bovenaan kunnen we naar beneden kijken. We lopen verder, hoe bijzonder is het dat we droge watervallen zien, nou echt wel. We komen wat uitwerpselen tegen van koeien vullen we maar in en dan over een bruggetje wat wij die naam maar hebben gegeven. Ik heb even geen idee meer waar we zijn, lang leven google en dat we bereik hebben.
We lopen goed zegt Jeroen, oké fijn.
Ik zie nu alleen nog maar heel veel natuur en ben mijn oriëntatie volledig kwijt. We komen ook een groep rode mieren tegen. Er wilde er één met Babette mee, maar die hebben we toch even terug bij de groep gezet. We horen de wind door de bomen gaan en de bomen kraken die tegen elkaar aan liggen. We komen op een open plek waar we begonnen waren en lopen dezelfde trappen weer naar beneden. Babette gaat door haar enkel en flink ook. Dus 1 kind met een snee in zijn hand en de ander straks een dikke enkel, heerlijk die extra handicaps.
Stukje mooie natuur met droge watervallen, heel bijzonder 😃.
Even een broodje bij de auto naar binnen en we rijden door naar Mariestad.
We kijken of er een soort strandje is. Dat is er niet er is wel een mooie jachthaven en een park met café! Noem het maar een ouderwetse buurt kantine met een lucht van oud frituur vet! 😂
Gelukkig hadden ze wel een koud drankje. Na onze wandeling waren we daar wel aan toe. Jeroen wil even bij de jachthaven gaan kijken, ik ga in het parkje met een boekje even in de zon, lees maar een middag relax momentje😉. Babette blijft bij mij want er is een speeltuin, springkussen en ik heb de eettas, klein detail. Steff gaat met Jeroen mee, "pap we gaan toch wel langs alle boten!"
Goed, ik lig hier dus nog wel even.....
Nadat ze terug komen doen we nog een drankje en ijsje het is toch vakantie.
We gaan nu terug naar de camping en zingen in de auto uit volle borst alle liedjes mee. Op de camping gaan we de grote hike rugtassen nalopen en aanvullen met wat er nog bij moest. Gelukkig heb ik mijn lijstje bij me en zijn we daar zo mee klaar😃, lekker daar geplande.
Nu komt het avontuur wel heel dichtbij moet ik zeggen. We hebben er allemaal zin in. Nog één nachtje en dan rijden we naar het begin waar het allemaal gaat gebeuren. Hopelijk vinden we het allemaal, we hebben alleen gps coördinaten, dat is vast om er alvast een beetje in te komen.

We gaan koken in onze inmiddels privé keuken want er staat bijna niemand meer op de camping! Fijn dat iedereen ons de ruimte geeft voor een rustige voorbereiding op het grote avontuur.
Na het eten nemen we waarschijnlijk onze laatste warme douche van de komende week en het was al even inkomen. Ik stond met Babette met sop in het haar en toen was het warme water op. Goed en nu. Uitspoelen met koud water, niet mijn sterkste punt. Later begreep ik dat Jeroen hetzelfde had, alleen ik ben nog een muntje gaan halen bij de tent.
Nu nog Steff zijn wond bekijken en beplakken en Babette haar enkel is lekker dik. We sluiten weer af met een spelletje piraten bridge en zijn klaar om naar bed te gaan!
Op naar morgen..... 😘

Geschreven door Familie.roest.op.avontuur