Ik word eerst wakker door de schore roekoe duif. Ik denk dat hij vanaf huis is mee gevlogen en vervolgens door alle inspanning zijn stem kwijt is.
Daarna gewekt door de kerkklokken precies om 8 uur. Geen idee waarom die iedere dag afgaan! Gewoon heel irritant, het enige voordeel is, je hebt wat aan je dag.
Mijn lijf zegt blijf in bed het is prima zo.
Bijkomen vandaag is het motto met een hoofdletter.
De kinderen komen eruit na de kerkklokken..... “Mam mogen we gaan bouwen”. Natuurlijk trek die dozen maar open wel alle onderdelen in een bakje. Ik zie ons al naar dat ene blokje zoeken door heel de tent heen. Want je kunt op je klompen aanvoelen, dat gaan wij dan doen 😃. "Ja dat doen we, is het antwoord."

Goed kids gaan bouwen ik takel mezelf omhoog en de eerste conclusie is klapkuiten van gisteren. Had ook mijn steunkousen niet aan. Had nog getwijfeld om ze wel aan te doen alleen kon gewoon modieus niet onder een korte broek 😜.
Buiten maar weer in een stoel geploft. Ik geloof dat ik wat ouder aan het worden ben. Ben bijna bij de veertig en dat is te voelen na 11 uur door een park lopen. Ik had niet eens normale pauze tijden gehad. Op mijn werk is het bijna beter😉.

Goed, gelukkig heb ik een ontbijt kist dus die staat in 1 beweging op tafel. Klaar voor het ontbijt!
De kinderen bouwen door en ik vind het meer dan prima want vraag me af of er nog iets van energie komt in mijn lijf. Dus ik blijf gewoon zitten. Lijkt wel een rustdag net als in de Tour de France!
De kinderen zijn tot 13 uur zoet met bouwen en wordt het tijd voor ons eerste uitje!
We gaan lopend naar de supermarkt om de kuiten los te lopen.
Ik vraag om input voor het eten en Babette komt met gevulde paprika en tonijnsalade met brood, ik vul aan met tortilla. Dus eetprogramma voor de komende dagen gevuld. De toer door de supermarkt voor alle glutenvrije spullen verloopt verder soepel dankzij google translate die Jeroen hanteerde. Op de terugweg zien we een mooi kerkje.
Tijd om een boterham te eten en alles te instaleren voor, ja ja de kwalificatie! Je bent fan of niet hè!
En na de activiteit van de supermarkt is het weer tijd om even te ontspannen.
Na de kwalificatie verplaatsen we onze stoel 100 meter naar de rivier waar de kinderen in het water plonsen.
Er komt een hele donkere lucht aan met regen en onweer, maar we kunnen toch nog een uur blijven zitten. De kinderen gaan afspoelen en Jeroen zet de tent schrap.
Op dat moment komen er Deenen aanrijden en de eerste water druppels vallen al. Dus zo ingeburgerd als we zijn helpen we even met de tent opzetten. Het is net een wedstrijd wie is er het snelste klaar.
Nu gaat het echt los met regen dus wij doen spelletjes. Het is wij tegen de kinderen, en spelen 30 seconds.
We hebben allemaal de slappe lach, dus lol alom.

We kijken naar buiten en zien dat de faciliteiten zijn uitgebreid. We hebben een zwembad voor de deur. Ik kan er vanaf de deurmat zo in plonsen, super leuk gewoon.
Babette zegt, “Mam ik heb nu echt honger” ik zeg, “ nou we moeten even wachten totdat het weer beter is we kunnen niet binnen koken” Babette zegt, “dan gaan we toch gewoon in de camping keuken koken” Top idee gewoon, dus alle spullen in de tas en met paraplu en pannen op naar de keuken.
Als we terug komen staat het netjes gedekt en kunnen we aanvallen.
Wat een gezelligheid op de 5 vierkante meter.

Inmiddels is het droog en half 10, tijd om voor de kinderen naar bed te gaan.
Na het kletsen met de buren is het voor ons ook nu einde rustdag.
Tot morgen!

Geschreven door Familie.roest.op.avontuur