Zo de wekker gaat af, 7 uur precies.
Iedereen eruit aankleden en ontbijten. We gaan iets doen wat ik al heel lang wil.
We gaan canyoning doen.
We zitten om kwart over 8 in de auto en om 10 voor 9 uur zijn we op plaats van bestemming. We vullen eerst formulieren in voor de verzekering, foto's die ze op gaan sturen en of we gezond zijn. Goed, naar de kleedkamers. We krijgen van die duikers pakken aan. Twee over elkaar, één met korte mouw en één met lange mouwen. Van hetzelfde spul sokken en we huren ook de schoenen die zien er stevig uit en zal niet voor niets zijn. Dan nog een zwemvest, een klimgordel en een helm niet te vergeten. In de bus en rijden maar. We stappen uit de bus lopen een klein stukje langs de weg in een rij achter elkaar. Dan ineens ergens moeten we over de vangrail heen en duiken we de wereld van rotsen en water in. Het water is koud, heel koud. De natuur is prachtig. Daar gaan we over de rotsen door het water. De kinderen zijn enthousiast. Ik voel een stoot met adrenaline door me heen gaan. Eerste glij acties volgen. Dat is allemaal prima. Dan een spring actie van een rots, ook prima. Gewoon goed luisteren en er is niks aan de hand. Ondertussen denkt mijn lijf er anders over. Stijf in de adrenaline zit ik, het voelt een beetje zweverig. We gaan door, nog een sprong, nog een glij actie, alles gaat goed.
En dan zijn we halverwege waar je eventueel kunt uitstappen. Nou we hebben alle vier het gevoel, we gaan door.
We liggen een gat in te kijken waar we naar beneden gaan. Ik word misselijk als ik ernaar kijk. Maar goed, we gaan. Zitten, glij naar beneden, omdraaien, handen omhoog, en daar ga je. Ze laten je in één keer zakken. We zijn dus nu in het serieuze stuk beland. Waar je niet meer terug kan. Waarvan je van te voren niet wil weten wat er gaat komen. Mijn hemel zeg, en de adrenaline spuit nu aan alle kanten uit mijn oren. De kinderen gaan goed, hebben wel een momentje dat ze het eng vinden, maar dan volgt de tekst ik vind het wel heel tof. Oké, dan komt er een rots waarvan we gaan abseilen. Dat gaat wonderbaarlijk goed. Al die klimparken werpen hun vruchten af zal maar zeggen. Nog een sprong van een rots en dan belanden we aan het einde bovenaan een waterval. Niet zomaar een waterval eentje van 55m hoog. Steff zegt met trillende stem, mam het is hoog. Ik zeg hoe hoog en kijk naar beneden. Ik denk piep piep piep, ja het is hoog Steff. Oké, we gaan samen naar beneden het water gutst over ons heen. Wat een sterke stroming van het water. En dan zijn we beneden, holie molie niet te doen dit, wat een ervaring. Dan zie ik Jeroen naar beneden komen. En ik denk waar is Babette en die blijkt dus vrie vrolijk nog boven te zitten. Mijn moeder hart slaat over, mijn dochter zit nog 55 m hoger en wij zijn beneden wwwaaahhh. En daar komt ze over de rots naar beneden. Niks aan de hand, of we dit vaker doen. Beneden is het even bijkomen en een foto momentje ik kan niet bevatten wat we allemaal gedaan hebben. Als laatste moeten we rennen naar een rand en dan springen. We weten niet hoe het er daar uitziet, hoe diep het is. Iedereen doet het na wat we allemaal gedaan hebben. En terug lopend naar het begin punt zijn we allemaal trots, het was heftig, mooi, adrenaline verhogend, uitdagend, avontuurlijk en we deden het met elkaar.
Nadat we ons ontdaan hebben van de vastgezogen pakken rijden we 1 minuut naar een park wat er vlak naast ligt. Even iets eten en drinken. Lees, bijkomen van alles. Nadat we bij de tent zijn, krijgen we direct de foto's en we kijken via de go pro filmjes terug. Zo, na een pauze van een uur of twee gaat het weer. Babette ligt al in het zwembad en Steff staat alweer bij de tafel tennis. Om 16 uur gaan we wat drinken bij de bar en doen we een spelletje met z'n vieren. Verplaatsen we nog naar het zwembad en dan begint het regen spel. Wel regen geen regen. Spullen bij de tent naar buiten, spullen bij de tent naar binnen 😂. Heerlijk dat de natuur je soepel houd.
We eten pasta met verse groenten en gehaktballen uit blik😃. We waren het gehakt vergeten om vanuit de boodschappentas in de koelkast te doen. Gevolg improviseren!
Dus tonijn of ballen uit blik. Het antwoord kwam heel snel. Daarna douchen, afwassen en naar bed. Wat een top dag en ik denk dat dit de meest avontuurlijke dag wordt van de vakantie.

Geschreven door Familie.roest.op.avontuur