De heuvels van de Primitivo laat ik achter me, de weg vervolgt over grindpaden en bosweggetjes. Het is bijzonder eentonig. Bijna geen dorpjes en soms een snelweg in de buurt, gruwel. Ik geniet wel van de geinige muurplantjes. Er groeit veel tussen steen.

Wat ook erg leuk is, zijn de bordjes met aantal kilometer tot Santiago de Compostela. Vandaag passeer ik de -100 km grens.

Ik kom onderweg toch nog wat bekenden tegen gelukkig. Dat stopt als ik in metropool Lugo arriveer. Ik schrik bijna van de auto’s.

Na een wandeling over de oude stadsmuur, Unesco erfgoed, neem ik de bus naar Melide, 50 km verderop. Vanuit de bus zie ik mensen met rugzakken zwalken over de weg. Blij toe dat ik een beetje kan smokkelen op dit stuk.

In Melide komen de routes Camino Frances en de Camino Primitivo samen en dat is te merken. Overal naar tijgerbalsem en zweet geurende reizigers met eeltige voeten.

Ik vlucht een bar in en vraag of ik de aftocht van Nadal op Roland Garros mag volgen. Lijdzaam en genietend van een biertje zie ik de gravelkoning zwoegend ten onder gaan. Zijn laatste partij daar. Mooi.

Daarna ga ik incognito in mijn stapelbed liggen. Op een vriendelijke hola na geen nieuwe amigos gemaakt. Men is moe en snakt naar Santiago volgens mij. Ik inmiddels ook wel eigenlijk.

Geschreven door Elivasus.avonturen