Het begint een beetje een barre tocht te worden met veel, echt veeeeel regen. Gelukkig heb ik op de route gezelschap van de Roemeense van een paar dagen terug en later een Duitser.

En sowieso zie je bij ieder barretje onderweg, waar iedereen gaat opwarmen, de rest zitten.

Er blijkt een snurkerspact te zijn ontstaan. Blijkbaar hebben meer pelgrims een mammoetsnurker op de kamer gehad, dus ik hoor dat iemand bij het volgende hostel heeft geregeld dat ie op de kamer gaat met andere niet snurkers. Grappig en slim.

Gelukkig zit ik vannacht bij dames die stil zijn, plus een onbekende vrouw die vooralsnog niet op de zwarte lijst staat.

Bij het bezichtigen van een verlaten klooster gleed ik uit op een overwoekerde trap, midden in de brandnetels. Gelukkig brak mijn tas de val. Een andere pelgrim had meer pech. Zij gleed uit in de douche, het spatscherm ernaast brak en ze viel met haar hand in het glas. Tig hechtingen in haar hand. Ze hield een dagje rust en wandelt nu weer verder. Taaie madam.

Morgen ga ik de route de hospedales op, een soort heuvelpassage. Men doet daar heel zenuwachtig over. Het kan er waaien (joh), er is soms geen bereik en geen bar overweg. Sommige mensen slaan deze pas zelfs over omdat ze bang zijn. Ik begrijp er geen snars van en bedenk maar dat ze wellicht nog nooit in de Alpen hebben gelopen.

Geschreven door Elivasus.avonturen