Ik ben van plan om vroeg te lopen dus zit al om 7 uur aan het ontbijt in mijn hostel wat lijkt op een verlaten ziekenhuis met kraakbedden maar geweldig uitzicht.

Alleen bij het inpakken van mijn tas kan ik mijn tanden nergens vinden. Het bitje dus wat ik snachts draag. Ik vraag bij de receptie wat beschaamd of ze wellicht tanden hebben gevonden. Nee dus.

Nou ja, dan maar op weg. Het is om half 9 al snikheet en richting de 30 graden en ik loop al zwetend een tijd over een plateau met wederom prachtig uitzicht over kliffen. Alleen bij de adembenemende stranden kun je niet komen, tot ik een trap naar beneden tegenkom. Ik duik meteen de zee in en blijf anderhalf uur hangen op het strand.

Nog een uur verder lopen op het plateau met uitzicht op rotsformaties en vele ooievaarsnesten brengt me bij een café in een dorp met 2 straten. Ik bestel een tosti en blijf er lang hangen om mijn boek te lezen want ja, heb verder toch niks te doen.

Dan krijg ik een appje van het hostel. Tanden gevonden. Top. Een bagage pick up service kan het de volgende dag wel brengen naar mijn volgende hotel. Wel voor dertig euro. Nou ja, doen maar en niet meer aan denken.

Ik zwalk nog een tijd over een rode zandweg richting het volgende dorpje, weer witte huisjes, wandelaars en Indiërs of Nepalezen die in de kassen werken in de omgeving.

Mijn idee om op de bonnefooi te gaan en niks te boeken bracht mij deze nacht naar een wat duurdere privekamer want de rest was volgeboekt. Stiekem wel erg lekker. Een groot bed en eigen douche, yeahhh.

Dan ga ik maar eens wat eten en kom de Duitse meid van de avond ervoor weer tegen. We gaan naar het beste visrestaurant voor lokale specialiteiten en vragen hoe vers de gigantische garnaal is die op ons bord ligt. Niet vers, zegt de ober eerlijk 'want hier in Portugal zwemmen niet zulke grote garnalen. Deze komt uit Afrika'.

Nou ja. Ook best.

Na een gezellige avond lekker in mijn schone kingsize bed slapen. En ondanks dat de wandeling echt easypeasy is met korte afstanden en bijna geen hoogtemeters (alleen het mulle zand kun je soms een uitdaging noemen) heb ik toch een klein beetje stramme spieren inmiddels.

Geschreven door Elivasus.avonturen