Eigenlijk hoort het begin van deze blog nog bij die van gisteren, maar die was al afgerond. Gisteravond was er ondanks dat het niet volledig (lees: lang niet) donker wordt een verhoogde kans op noorderlicht door een zonnestorm. Rond 23.00 brak de bewolking hier en daar wat open en zijn we de stad uit gereden op zoek naar een donker plekje. Hier hebben we een 20 minuten staan blauwbekken zonder enig resultaat. Het was ook echt nog veel te licht (dachten we…). We besloten dus maar weer naar ons appartement te rijden. Aan de overkant van het water kwam de maan inmiddels boven de bergen uit en ik staarde wat die kant op. Ineens zie ik naast de maan een groene vlek verschijnen. Mirthe zat ook aan mijn kant van de auto en ik vraag haar of ze het ook ziet. Ja dus! Noorderlicht! Net op dat moment is er een parkeerhaventje aan de kant van de weg en we springen snel uit de auto en rennen naar de waterkant. Het is écht! Wat een prachtig verschijnsel 🤩🤩🤩. Het danst en wordt feller en minder fel. We zien het maar een paar minuten en dan verdwijnt het weer… we blijven nog een kwartier staan hopen, maar zien helaas niks meer verschijnen. Net op het moment dat we weg willen gaan verschijnt er rechts van ons nog een hele strook. Wat is het moooooooi! We staan allemaal met kippenvel (van de kou en omdat het zo mooi is) te kijken naar dit prachtige natuurverschijnsel. Ook deze baan is weer verdwenen na een paar minuten. Dan trekt het ook weer dicht met bewolking en besluiten we toch echt terug te gaan naar ons appartement. Maar wat was dit gaaaaaaf! 🤩🤩🤩

Vanmorgen slapen we een klein beetje uit. We hoeven niet in te pakken omdat we hier nog een nacht slapen. Dat scheelt in de ochtend zo weer 3 kwartier. Meer slaap dus vandaag!

Vandaag zien we weer wat watervallen, nog weer een geothermisch (stink)gebied en een vulkaankrater.

Als eerste rijden we een klein stukje van de F26, dat is na de F35 de meest bekende hooglandroute. Deze heeft ook veel rivieroversteken die te diep zijn voor onze Duster, dus daarom hebben we deze route niet gedaan. Maar het eerste stukje naar de watervallen is prima te doen!

We gaan als eerste naar de Hrafnabjargafoss. Deze waterval is niet heel hoog, maar er zijn wel veel stromen bij elkaar. En er zijn geen mensen, dus we kunnen in alle rust van de omgeving genieten.

Daarna gaan we naar de 2e en laatste waterval hier aan de F26: Aldeyjarfoss. Deze is aanzienlijk hoger dan de vorige. De waterval wordt omgeven door basaltkolommen. Deze zijn anders dan die bij de andere watervallen met basaltkolommen zoals de Svartifoss, want daar zijn ze zwart van kleur en hier zijn ze geel, bruin en rood gekleurd.
Het is weer een hele mooie waterval met prachtig blauw en helder water!

De rivier waar deze watervallen in liggen stroomt verder en de bekende waterval Godafoss ligt ook in deze rivier. Ook daar nemen we even weer een kijkje. De waterval is aan beide zijden te bezoeken, maar wij bekijken ‘m alleen vanaf de westzijde. 2 jaar geleden hebben we wel beide kanten gedaan, maar voor een 2e bezoek volstaat 1 kant ook prima.

Vanmorgen was het nog heerlijk zonnig, we hebben zelfs in t-shirt in de zon ontbeten. Maar inmiddels verandert het weer. Het wordt steeds bewolkter en hier en daar valt een bui.

We rijden verder naar het Mývatn-gebied. Hier gaan we eerst naar Krafla. Dit is een vulkaan met een kratermeer, het water is er knalblauw. 2 jaar geleden waren we hier en toen regende het. Het gebied om de vulkaan bestaat uit tefra, een soort klei wat enorm glad is en plakt als het regent. Toen konden we er echt niet omheen lopen. Nu regent het ook een beetje, maar het is blijkbaar de eerste bui van de dag, want de grond is verder nog kurkdroog. We durven het dus aan om een stuk langs de krater te lopen. Vroeger kon je een hele ronde maken, nu is er een deel ingestort lijkt het, waardoor maar 1/3e toegankelijk is. We lopen dat stuk dus en gaan dan weer terug.

Inmiddels begint het echt op veel meer plekken te regenen. Gelukkig hebben we nog 1 ding op het programma: het geothermische gebied van Hverir. Als we aan komen rijden is al te zien dat in IJsland het toerisme nog steeds toeneemt en ze daar de nodige uitbreidingen voor doen. Er is namelijk een gloednieuwe parkeerplaats bij aangelegd waar je ook nog eens betaald moet parkeren. Is natuurlijk niet erg, maar de bezienswaardigheden in IJsland worden overal gepromoot als “gratis”. Maar op deze manier is dat natuurlijk niet meer zo. In 2020 hebben we maar op 2 plaatsen betaald, nu inmiddels al op 4. We blijven wel zuinige Hollanders hè 😜

Maar goed… Hverir dus. Het brobbelt, kookt en stinkt hier weer volop. De meiden houden het 50 meter vol en vluchten dan weer naar de auto 🤣🤣🤣 “Dit hebben we 2 jaar geleden ook al gezien! Ik hoef hier echt niet nog eens naar toe! Het stinkt hier! Ik wil hier weg!” Pubers.. 🤣🤣🤣
Prima, ga maar naar de auto.
Wij scharrelen er nog wel even rond en we blijven het bijzonder vinden dat dit hier zo dicht aan de oppervlakte zit. Het is ook een mooi stukje IJsland met alle kleuren door zwavel en mineralen in de bodem.
Als we ons rondje klaar hebben gaan de hemelsluizen open. Balen dat de nieuwe parkeerplaats zoveel verder weg ligt dan de oude. Nu komen we drijfnat bij de auto aan 😅

Geschreven door De.fennemaatjes.op.reis