Vanmorgen zijn we maar ‘s begonnen met uitslapen. Dit tot grote vreugde van vooral Mirthe, die de afgelopen weken meestal niet wakker werd voor lunchtijd 🤣

We hebben een relatief korte reistijd en er zijn maar een paar stops, dus we konden prima een uurtje langer liggen. Het bleek ook nog eens gruwelijk slecht weer te zijn (en dat na zo’n heerlijke dag als gisteren... beetje jammer), dus om 11 uur vertrekken was vroeg genoeg.

We konden als route kiezen voor de ringweg 1 of binnendoor over de Öxi-pas. Bij deze pas is het wel raadzaam de actuele situatie te checken. Op de site stond dat er weinig wind was en dat er al 42 auto’s sinds middernacht langs waren gekomen. Altijd leuk zulke weetjes 🤣 Je kunt dat trouwens van elke weg zien...

Rijden via de Öxi-pas kort de route in met zo’n 60 kilometer. Daarbij is het een hele mooie route, alle reden dus om hiervoor te kiezen. Alleen wel jammer dat het miezerde en daardoor het zicht beperkt was en toen we na het hoogste punt weer naar beneden reden was dit ongeveer gereduceerd tot 30 meter. Beetje jammer 🤣

Onderaan de pas bevindt zich nog een waterval, de Folaldafoss. Maar het regende zo knetterhard dat ik de enige geweest ben die er nog even naar toe gelopen is voor een fotootje...

We vervolgden onze weg. Bij zee werd het wel wat lichter in de lucht en ging de regen weer over in miezerregen met af en toe een droog moment.

Bij het plaatsje Djúpivogur worden we ineens van de weg afgeleid het dorp in. En die weg liep uiteindelijk dood bij de haven. Eeehhmmm... wat is hier aan de hand? 🤔
Een check op de site van de IJslandse verkeersinformatie vertelt ons dat een kilometer of 20 verderop de 1 versperd was door een modderlawine. Oh nee! Dat is de enige weg naar het westen en we moeten daar langs naar ons volgende appartement 😱 De weg was al dicht sinds 9.30 uur en volgens Twitter volgt om 16.00 uur een update. Omdat het nog maar 13.30 uur is moeten we dus ergens de tijd zien te doden. Na een rondje lopen door het kleine dorpje Djúpivogur hebben we het wel gezien en besluiten we een stukje langs de kust terug te rijden. Op het moment dat we de 1 weer opdraaien check ik nog even Twitter. En daar stond het 1 minuut oude bericht: “Warning: Road 1 in the Southeast had been opened.” Wat een geluk! We draaien ons onmiddellijk om en verifiëren het bericht even bij de mensen die bij de blokkade staan. Ja, zij kregen het bericht ook net binnen! We kunnen gelukkig door, maar moeten wel voorzichtig zijn. Door de enorme regenval van vanmorgen bestaat er nog steeds kans op modderlawines.
We vervolgen onze weg en een 20 kilometer verder zijn ze nog druk bezig alle gruis en modder op te ruimen. We moeten even wachten, maar dat is geen probleem. Als we de bergen naast de weg zien dan snappen we dat dit wel eens problemen veroorzaakt. De bergen vol met gruis en zand lopen zowat tot de weg. Naast de weg ligt direct de zee. Er is gewoon geen andere mogelijkheid dan hier de weg te leggen. Dan maar af en toe een versperring, het is niet anders!

De route op dit deel van het eiland is fantastisch! Dan weer vlakke enorme brede rivierbeddingen, dan weer hele steile bergen, dan weer velden vol schapen. Prachtig!

Tegen een uur of 16.00 komen we aan bij Jökulsárlón Iceberg Lagoon. Een prachtig meer aan de voet van de Vatnajökullgletsjer. Het meer is nog relatief jong, zo’n 85 jaar oud. Wat wel apart is is dat het meer direct aan zee ligt en toch maar liefst 250 meter diep is 😱. Door het snelle smelten van de gletsjer groeit het meer en de angst is dat het meer verandert in een diepe baai. Er zijn plannen om dit te voorkomen omdat de ringweg anders in gevaar komt en dus de doorgang tussen West- en Oost-IJsland wegvalt.
Het meer is inmiddels 23km2 en ligt vol met ijsbergen, sommige zijn prachtig blauw. Ook zijn er heel veel zeehonden te zien.
Omdat het ook hier behoorlijk regende zijn we er maar kort geweest. Morgen komen we hier nogmaals langs, hopelijk is het dan beter weer.
Wel willen we nu nog even naar Diamond Beach, het strand waar de opening van het ijsbergenmeer uitmondt. Het strand aan de westzijde van de monding ligt bezaaid met brokken ijs. Omdat ze doen denken aan diamanten heeft het strand de naam Diamond Beach gekregen.
Zoals deze reis al vaker is gebeurd klaart het weer ineens op en er verschijnen zelfs wat stukjes blauwe lucht. Het is gestopt met regenen en we kunnen even heerlijk droog rondlopen op het strand. Wat een fascinerend stukje IJsland! De zee is erg woest en het fotograferen van de brokken ijs is soms uitdagend, tot grote hilariteit van de meiden 😂 Maar het lukt me gelukkig om droge voeten te houden.

Omdat het weer wat beter is gaan we nog een keer naar het ijsbergenmeer. Hier staan we een hele tijd van het uitzicht te genieten, van de blauwe ijsbergen die langzaam door het meer drijven, van het knappende ijs en van de speelse zeehonden. En doordat de lage bewolking wegtrekt komt heel langzaam de gletsjer in zicht. Mijn hemel... wat groot! Wat is het hier toch mooi 😍😍😍

Inmiddels is het 18.00 uur en zijn de meiden verkleumd en zijn we allemaal hongerig. Tijd om deze fijne plek te verlaten en naar ons appartement te gaan.

Morgen een dag met heel weinig kilometers, maar boordevol moois!

Geschreven door De.fennemaatjes.op.reis