En dan zijn we al aangekomen bij de laatste blog van deze fantastische reis...
Ik typ dit in het vliegtuig, dat breekt de vlucht van 10 uur een beetje π
Twee weken geleden schreef ik nog het volgende in de eerste blog op locatie: “Een vlucht van bijna 11 uur π Wat een ongelofelijk lang end π³π±π Bij aankomst riepen we alle 4: “dit doen we nog 1 keer en dan nooooooit weer”. Die ene keer is dan de terugreis hè π Maar goed... het is net als met een bevallling, dat ben je ook in no-time weer vergeten. Dus dat zal met zo’n ellenlange vlucht ook wel zo zijn... dus waarschijnlijk doen we dit nog wel ‘s weer π”
Inmiddels weten we dat zo’n lange reis soms een investering is die noodzakelijk is om zo’n fantastische reis te maken... heel stiekem fantaseren we allemaal om snel nog eens te gaan π
Hebben ze op het “Alles Amerika Forum” toch gelijk... als je eenmaal geweest bent wil je terug blijven komen. Amerika is verslavend. “Jajaja, dat zal wel”, dacht ik nog... inmiddels weten we beter πππ
Maar goed... nog even een verslag van de laatste dagen:
Vrijdag 3 meiVandaag een lange, lange reisdag voor de boeg... we rijden namelijk door tot Los Angeles. Dat is totaal nog zo’n 600 kilometer en 6,5 uur rijden.
Ongeveer halverwege pikken we Joshua Tree National Park nog even mee. Het laatste nationale park deze vakantie...
Ergens onderweg ligt nog een stukje Historic Route 66. Bij toeval komen we hierover en op dat stukje van maar een paar kilometer staat ook nog net het logo op het wegdek. Snel ff eruit dus voor een foto. Kunnen we die ook weer afvinken βοΈ
Als we ergens in de middle of nowhere rijden zien we ineens een zwarte rookpluim in de verte... er zal wel ergens afval verbrand worden ofzo. We rijden door in de richting van de rook. Na mijlen rijden rookt het nog steeds. Na nog een heel stuk verandert het zwart in wit. Blijkbaar wordt er geblust en is dit dus geen bewuste brand. Als we op de zoveelste rechte weg rijden zien we dat er in de verte iets in de berm staat. Als we nog dichterbij komen staan we ineens in de file π Midden in de woestijn. Bijzonder fenomeen... aan het begin van de file staat de brandweer en politie. Het blijkt een compleet afgebrande camper met auto die er aan vast hing te zijn... in de camper is het enige wat we nog herkennen de wasmachine. De rest is enkel nog een frame. Aangezien het setje in de berm stond gaan we er maar vanuit dat iedereen veilig uit de camper is gekomen. Het zal je overkomen tijdens je vakantie... bah π
Na 20 minuten stilstaan kunnen we onze weg vervolgen.
Rond een uur of 13.00u. komen we aan bij het Joshua Tree National Park.
Wat weer een bijzonder park! Het is eigenlijk woestijn, maar er bloeien zo enooorm veel bloemen! Echt heel erg veel. We bezoeken eerst een deel waar ocotillo’s groeien. We hadden allemaal nog nooit van deze plant gehoord, laat staan ooit gezien. Het zijn allemaal lange groene stengels met blaadjes direct aan deze stengel. En dan aan het eind groeien rode bloemen. Heel erg mooi!
Na deze planten zijn we een klein stukje teruggereden en hebben de Cholla Cactus Garden Trail gelopen. Dat klinkt heel wat, maar het is maar een wandelpad van 400 meter π Het pad loopt tussen bijzondere kaktussen. Volgens mij zijn deze kaktussen ook alleen maar op die plek in het park te vinden. In elk geval zoveel bij elkaar.
Na dit botanische uitstapje gaan we door. We rijden verder terug het park in en stoppen bij de Skull Rock. Een rots in de vorm van een schedel... π dat had je niet verwacht hè π
Ergens staat ook nog een rots in de vorm van een olifant, maar die was iets te ver lopen en het was er behoorlijk warm (tja... woestijn hè π), dus die hebben we maar overgeslagen.
Na de schedel zijn we naar Keys View gereden. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht naar het lager gelegen deel achter het park. Jammer dat je hier al enorm veel last hebt van de smog die vanaf Los Angeles komt waaien (wat op ruim 200km afstand ligt!), dus heel helder was het er niet...
Onderweg stonden enorm veel Joshua Trees, wat een aparte boom is het toch.
Verderop hebben we de Hidden Valley Trail gelopen. Dat was met zijn 1 mijl al iets meer een wandeling dan die Cactus Trail π Je liep hier tussen de rotsen en er bloeiden enorm veel bloemen. Het schijnt dat er momenteel veel schildpadden in het park actief zijn... nou was dat net zo als met de beren in Yosemite: ze houden zich behoorlijk schuil π We hebben we dan ook precies nul gezien...
Wel weer de wereld aan hagedissen en eekhoorns.
Om even voor 17.00u. reden we het park weer uit en waren nog net op tijd bij het Visitor Center voor een magneetje... onze koelkastdeur is straks lekker gevuld ππ»
We reden het park uit bij het plaatsje Joshua Tree. Vanaf hier was het nog zo’n 200 kilometer rijden naar ons hotel. En wij kunnen ons dat niet voorstellen, maar hier begonnen de voorsteden al van Los Angeles. Het was dus 200km onafgebroken verkeer en stedelijk gebied. Echt niet normaal... alsof 2e Mond al een voorstad zou zijn van Utrecht πππ
Onderweg hebben we nog ergens gegeten en tegen 20.30u. kwamen we in ons hotel in LA aan. Daar hebben we de koffers alvast wat ingepakt.
Zaterdag 4 meiDe wekker stond alweer op 7.30u. Zo had Henk toch nog een beetje aan zijn verjaardag, want die is vandaag door het overbruggen van enkele uren tijdverschil extra kort π Ook wilden we nog wat van Los Angeles zien... iets meer dan alleen maar snelweg π
Na het (godzijdank) laatste Amerikaanse ontbijt zaten we om 09.00 uur volledig ingepakt in de auto. We wilden nog graag naar het Hollywood Sign, maar dat is normaal gesproken nog 3 kwartier rijden, maar de wegen slibben in LA ook op zaterdagmorgen gewoon dicht. Dus we durfden het niet aan om nog die kant op te rijden. Het was ook nog weer bijna een uur terug naar de luchthaven. We moesten daar om 14.00u. de huurauto inleveren. Ook wilden we graag nog naar het strand, dus gaven we daar de voorkeur aan. Venice Beach ligt op een kwartiertje rijden van de luchthaven en op bijna een uur vanaf ons hotel. Dus zijn we gezellig naar Venice Beach geweest. Een enorm breed en lang zandstrand met allemaal winkeltjes langs de boulevard. Een prima plek om de laatste uurtjes Amerika door te komen.
Na een paar uur rondsjouwen zijn we naar het vliegveld gereden en hebben de auto met nèt geen 3000mijl op de teller ingeleverd (2996,6 om precies te zijn). 4800 kilometer hebben we in de USA gereden. Pffff... er zaten een paar pittige dagen tussen, maar de meeste dagen waren erg goed te doen!
We kijken terug op een heerlijke vakantie! We hadden hier en daar wel graag een dag extra gehad omdat we lang niet alles hebben gezien, met name in Yosemite en we hadden de reisdag van gisteren en die tussen Yosemite en Bishop wel willen splitsen, maar dat zou dan ten koste van dagen met prachtige bezienswaardigheden zijn geweest en dat wilden we toch ook niet... Maar doorgaans was het programma prima te doen. We hebben niet het gevoel dat we door het land gejaagd zijn. Voor een kennismaking met west-USA was dit een hele mooie rondreis ππ»
Nu zijn we inmiddels op 1/3e van de terugvlucht. Prima tijdverdrijf zo’n blogje π
Ondertussen krijgt Henk nog een cadeautje met kaartje namens de KLM-crew. Superlief! π₯°
Als we in Amsterdam zijn zal ik het online zetten. We zijn om 12.00 uur daar. Voor ons gevoel is het dan 3 uur ‘s nachts... de gedachte dat we dan nog door moeten naar Kopenhagen èn nog eens 7 uur terug moeten rijden naar huis maakt me ronduit nerveus. Gadver, wat een eind en wat een pittige rit met dat tijdverschil... hopelijk slapen we in het vliegtuig nog wat. En als het onderweg ècht niet gaat dan zetten we de auto wel aan de kant voor een powernapje. Nogmaals bedankt Nordica....ππ»
Voor jullie als lezers: leuk dat jullie ons gevolgd hebben! En nog heel erg bedankt voor alle leuke reacties! π
Over een klein half jaar melden we ons weer π
Geschreven door De.fennemaatjes.op.reis