Vanmorgen na een hele goede nacht wakker geworden. Op het gemakje hebben we ons klaargemaakt om te gaan ontbijten en is Eric Pip even gaan uitlaten. Zoals iedere ochtend als we gaan ontbijten, kreeg Pip een lekker stokje.
In het Tauernglöckl hotel waren we vandaag de eersten om te ontbijten! Terwijl we er weer rond dezelfde tijd waren, onderweg was het ook al heel rustig….
Na een lekker ontbijt zijn we terug gegaan naar het appartement en natuurlijk naar Pip! Ze was wederom heeeeel blij ons te zien 🥰
De gastheer bij het ontbijt gaf aan dat het een mooie dag belooft te worden, op dit moment van de dag ziet het er idd heel goed en al zonnig ☀️ uit😎. Met een kop thee nemen we plaats op het terras. Ik pak er ook mijn boek bij. Heerlijk zo’n dag waarop je niets hoeft/ moet van jezelf! Omdat wij zulke goede stilzitters zijn besluiten we na de tweede kop thee om naar Mauterndorf te gaan, Ongeveer 18km verderop, het dorp waar we van de week boodschappen zijn gaan doen. Dat zag er zo bijna knus en gezellig uit dat we daar rond willen wandelen. Pip mag ook gezellig mee! Straks bij de boodschappen blijft een van ons even met Pip wel wachten buiten.

Als we de auto hebben geparkeerd op een gratis(!) parkeerplaats 800m van het centrum, wandelen we richting Zentrum. De huizen en kerk zijn mooi onderhouden en opgeschilderd! We komen ook langs een mooi houten huisje aan het water. We wandelen verder en besluiten richting schizentrum te gaan. Ongeveer 15 minuten vanaf het dorp. De route laat ons langs een mooi pad gaan, langs water waar Pip even wat kan drinken en langs een camping ⛺️! Een mooie plek om te staan, maar met een tentje lijkt het ons niet zo fijn. Waarschijnlijk heel koud ‘s nachts en heel vochtig maar wel echt super goed onderhouden. Dan komen we bij een lange trap naar boven, dat is niet zo handig met Pip, gelukkig is er een (wandel)pad speciaal voor mensen met kinderwagens of fietsers, en dus ook voor ons! Met een bochtje klimmen we een stukje hoger tot aan de voet van een skilift met een enorm groot geasfalteerd parkeerterrein… Niet echt gezellig… maar er is wel een restaurantje waar we een kopje thee drinken en ondertussen ons afvragen hoe het kan dat de gondelbakjes kunnen afremmen in het station maar dat de kabel met dezelfde snelheid door blijft draaien…. 🤔 we zoeken het uiteindelijk op: de kabel blijft doordraaien maar de gondelbakjes worden van de kabel opgetild en afgeremd door op een andere kabel het station in te gaan en als de mensen ingestapt zijn, deuren gesloten zijn wordt het gondelbakje weer door de kabel naar boven meegenomen…. Tja zo leer je nog eens wat! 🙃
Na onze thee wandelen we door het bos richting dorp terug. Pip loopt gezellig snuffelend los met ons mee, totdat we koeien 🐮 in de wei tegen komen. Na het passeren van deze enorme dieren, die helemaal niet geïnteresseerd waren in ons of in Pip, mag ze weer los mee verder wandelen. Dan zien we iets in een boom hangen wat je niet zomaar in het bos zou verwachten… het lijkt een vogelkooitje. Dichterbij blijkt het idd een kooitje te zijn met een knuffel vogeltje erin…. Met een bordje er naast: “Wenn du gut hinhorst wird immer irgendwo ein vogel singen” (Als je goed luistert zal er altijd ergens een vogel zingen)
Een stukje verderop hangt nog een bordje aan een boom met: “Heute is einer guter tag für ein lacheln” (Vandaag is het een goede dag om te lachen)
Wat bijzonder zo midden in een bos. Verder zien we langs het pad allemaal kleine kunstwerkjes van restmaterialen tussen bomen en op rotjes staan. Je kunt er niets aan doen maar lachen gaat vanzelf 😃.

Uiteindelijk komen we weer uit bij het kerkje in het centrum en gaan terug naar de auto. Dan rijden we een stukje naar de winkel waar ik met Pip blijf wachten en Eric even snel een boodschapje haalt. Daarna rijden we weer terug naar het appartement.
Ik ga met Pip op het terras liggen genieten van het zonnetje en lees een stuk in mijn boek ☀️ en Eric gaat even op bed liggen.
Van lezen komt weinig want Pip wil knuffelen 🥰 en dus liggen we samen op een dekentje terwijl ik Pip aai. Als Eric buiten komt drinken we een kopje thee.

Stilzitten wat is dat??? Dus gaan we met Pip even een stukje wandelen. We lopen de berg een stukje hoger op langs de weg waar ons appartement aan ligt en volgen dan een stukje route richting Monte Fu bergstation. Deze route loopt door een water win gebied en heeft wel route wijzers maar ineens is er geen pad meer, maar we zien wel een soort van pad, waarschijnlijk gemaakt door koeien 🐮 Er liggen kleine waarschijnlijk diepe watertjes waar we voorzichtig langs lopen. Het lijken wel plassen of soms zelf iets moerassigs… en dat boven op een berg (1740m)
Onder de lift Monte Flu wandelen we door over de piste naar beneden. Bij de toegangspoorten van de lift moeten we onder schrikdraad heen kruipen om het laatste stukje naar het appartement te kunnen afleggen.
Thuis pak ik weer mijn boek en ga nog even genieten van t zonnetje, kan nog net voordat de ☀️achter het gebouw wegdraait. Als de zon dan weg is koelt het ook ineens af en ga net als Eric binnen zitten.

Als dan mijn boek uit is (“de Roodborst” van Jo Nesbø, super spannend verhaal) ga ik het eten maken. Als we aan tafel zitten pakken we onder het eten er de wandelkaart bij om de kleine wandeling van vanmiddag op de kaart te bekijken. En dan komt het… de borden zijn leeg en het plan voor morgen is gemaakt… maar waar is dan het startpunt waar we morgen onze wandeling gaan beginnen precies? We springen in de auto en gaan in het dorp even kijken 👀 Ja, duidelijk waar we gaan starten en waar we de auto parkeren! De route gaan naar de Twenger Alm. Op weg terug naar het appartement besluiten we dat we meteen na het ontbijt vertrekken, Hotel Tauernglöckl is vlak bij aan de overkant van het parkeerterrein waar we de auto willen zetten.
Als we langs de skilift komen bij ons appartement kijken we even of we het systeem van de gondels kunnen zien, het enige wat we zien is dat er twee bochten achter elkaar zijn, 1 met de kabel die blijft draaien en de achterste (buitenste) waar de gondels door worden afgeremd.
“Binnenkort een nieuw programma bij RTL 4: Eric en Lot zoeken het voor je uit!” Grappen we als we naar t appartement naar boven rijden. Boven aangekomen laat ik Pip nog even plassen terwijl Eric de afwas doet en thee zet.
Onder het genot van een theetje en een Meesterlijk Quukske (van Marit gekregen, 🍪 van meesterbakker Robèrt uit Oisterwijk, bekend van “Heel Holland Bakt”) begin ik aan het verslag en Eric bekijkt de wandelroute van morgen nog eens, nu op Google Maps en Google Earth.
Het laatste stukje schrijf ik in bed. De bank ligt heerlijk maar als je samen wilt zitten is ie net te klein….
Tot morgen!

Geschreven door Charlottes.reisdagboek