Vanmorgen werd ik wakker rond half 8. Eric stond al in de keuken en wilde koffie gaan zetten.
Het is een prima bed, het kussen leek gisteren avond wat aan de dunne kant maar dat viel alles mee!
Na de thee en de koffie besluiten we lekker op ons gemakje te ontbijten. We hebben gisteren al broodjes en beleg gehaald. We eten lekker buiten op het terras voor ons appartement. Er staat een windje maar de temperatuur is al best aangenaam. Omdat we straks met de auto richting Fuencaliente (het zuidelijke puntje van het eiland) willen rijden, gaan we op het gemak douchen en aankleden. We starten met een lange broek maar nog voordat we de rugzak hebben ingepakt om mee te nemen hebben we de lange al ingeruild voor een korte. Ik neem ook een hemdje mee voor als het mocht openbreken. Het is tegen 10u als we in de auto stappen en op pad gaan. Het is even wennen aan de manier van bewegwijzering maar met kaart en telefoon komen we in de goede richting!
We komen een bordje tegen met “Volcán de San Antonio” tegen en rijden die kant op. Dan blijkt dat je moet betalen om verder te kunnen, omdat we willen rondkijken om te zien wat we kunnen gaan doen de komende dagen, besluiten we niet te betalen en om te draaien. Er stond bij dat bord ook een ander bordje met “Volcán Teneguía” en besluiten die richting te volgen. Niet veel later komen we bij een klein pad naar de vulkaan. Met de auto mogen we hier niet in rijden dus moeten we een plekje vinden voor de auto. Een stukje terug is een mooi plek waar meer auto’s geparkeerd staan. We stappen uit en willen onze spullen pakken als Eric vraagt waar ik de waterfles heb gedaan in de rugzak. Eh... die heb ik er niet in gedaan, die had jij toch klaar gezet om mee te nemen??? Tja en die staat dus nog steeds klaar op het aanrecht 😳 We stappen weer in en rijden naar een buurtsupertje om water te halen, 2 min rijden ongeveer. We nemen ook koekjes mee voor onderweg. Vanmiddag zullen we de rest van de boodschappen gaan doen.
We parkeren de auto weer op het plekje waar we eerst stonden en pakken onze spullen. Eric neemt de rugzak en ik de fotocamera en mijn kleine tasje. We lopen het pad in wat nu al fijne zwarte steentjes zijn. Er groeit wel wat aan planten maar hoe verder we lopen hoe minder dat wordt. Er staan bordjes met routes en we kozen de route van 5,5 km. Mooi om de vakantie mee te beginnen. Ik verruil mijn shirt hier voor mijn hemdje. Dat kan zeker nu hier boven op. Het is echt bijzonder om hier te wandelen tussen zwart en rood gesteente met hier een daar een plant of wijnranken. Tussen de wijnranken staan muurtjes van gestapelde steentjes zodat (denken wij) de planten wat meer beschut staan. Af en toe komt de zon er door. We lopen omhoog en omlaag en dan weer bijna vlak. Gelukkig hebben we lekker een koekje en water mee voor een pauze. Dat is wel heel erg fijn! We lopen nog een stuk naar een uitzichtpunt en maken de route af richting waar we begonnen zijn. Af en toe neem ik een foto maar door de harde wind neem ik er ook een aantal met mijn telefoon.
Het laatste stuk valt me tegen, het is moeilijk om in losse fijne steentjes te wandelen (lijkt wel of je op het strand loopt) We gaan op een muurtje zitten om nog iets te eten en te drinken. Het is inmiddels al na 13u. Wat een kleine wandeling zou zijn werd toch iets langer 🤣. We worden nog even gezandstraald op weg terug, de wind die we in de rug hebben neemt heel veel kleine zwarte steentjes mee de lucht in. Auw...
niet veel later zijn we bij de auto terug. Ik had mijn horloge aangezet om te meten wat we hebben gelopen, het is 9,09km geworden! We gaan onderweg terug naar het appartement. Blijkt dat we langs een stukje weg niet kunnen omdat ze bezig zijn met een muur te maken tegen vallende stenen. Op de heenweg zagen we wel een stoplicht zodat maar een kant van de weg gebruikt kon worden maar verder niets. Nu kunnen we er niet langs. Dat wordt achteruit terug en proberen een andere route te nemen. De navigatie stuurt ons richting Las Indias. We komen uit tussen de bananenplantages en rijden hier tussen de plantages die afgezet zijn met hoge muren direct langs de weg. Dit maakt de weg heel smal. De navigatie wil ons door zulke steile en smalle straatjes sturen dat we besluiten dat dit niet de juiste weg is voor ons en keren om. Door al dit keren en kijken op de kaart en navi moet Eric voor mij echt even stoppen. Ik moet even bijkomen. Daarna kunnen we onze route weer vervolgen. En wat blijkt??? De weg is weer open.... we kunnen langs de bouw van de muur... Toch moet Eric nog een keer stoppen voor mij. Bij een uitkijkpunt met bankjes drinken we wat en eten we een hartige sultana. Na nog wat foto’s en kijken Nasr hagedissen die er met de kruimels van door gaan rijden we verder. Bij een grotere Spar stoppen we en halen we wat boodschappen voor vanmiddag en vanavond. Fijn, even gewoon lopen. Het is niet zo lang meer naar het appartement. Als we aankomen is er niemand. We maken thee en koffie en gaan aan de rand van het terras zitten met uitzicht op zee. Hier eten we een broodje. Op mij horloge zie ik dat het al16.40u is. Het waait wel erg hard dus gaan we weer dichter bij ons appartement zitten. Inmiddels zijn we over gegaan op de olijfjes en fris. Af en toe zien we een vliegtuig opstijgen, een vlucht tussen de eilanden hier.
Eric gaat het eten maken terwijl ik dit verhaal typ. De zon is inmiddels achter de wolken vandaan gekomen. Het is nog steeds 23gr maar met het zonnetje is het erg lekker ondanks dat het wat waait. We verzetten de tafel nog verder in het zonnetje. We eten een combinatie van rijst, ei, erwtjes, worteltjes en wat garnaaltjes, lekker buiten, genieten!
Langzaam wordt de zon minder fel en warm, ik begin het zelfs fris te krijgen. De thee en de koffie doen we lekker binnen maar wel met de deur open! Het is nu 19.09u en ik heb net de foto’s van mijn camera naar mijn telefoon gezet zodat ik dit verslag kan afmaken. Vanmiddag dacht ik dat mijn batterij leeg was omdat hij geen foto’s meer wilde maken. In het appartement aan de stroom gelegd maar nog steeds weinig beweging in de camera... oei... toch niets ergs???? Batterij erin en eruit en jawel... hij doet het weer dus konden de foto’s doorgestuurd worden! Straks nog even lezen. Morgen willen we naar Los Tilos, een groot groen begroeid deel van het “Parc National de la Caldera de Taburiente”. Dat is 36 min rijden vanaf ons appartement. Vanaf morgen zal de zon zich ook meer laten zien! ☀️

Geschreven door Charlottes.reisdagboek