Bij het opstaan is het nog wat grijs en fris, met af en toe warmt druppeltjes. Vannacht heeft het ook geregend maar was er minder wind. Het is rond 8u als we aan tafel gaan. Eric wad er eerder uit en heeft al gedoucht. Na het ontbijt met een lekker bakkie koffie en keiserbrödchen maak ik aanstalte om te gaan douchen. Het weer belooft beter te worden dus rijst het dilemma gaan wandelen met een korte of een lange broek???? Bij het aankleden na het douchen besluit ik voor de korte te gaan, wel met shirt en hemdje eronder en met fleecetrui. Laagjes dus kan ik onderweg dingen uittrekken.
Om 9u lopen we de camping af, over het kindernatuurpad naar het beginpunt van het wandelpad Hoge Tauren. We hebben gezien dat er een meer ligt, Dorfer See, op 1935m hoogte. We gaan kijken hoe ver we vandaag komen. De camping ligt op 1420m hoogte de start van het pad al iets hoger. Het is een wandelpad waar ook auto’s mogen rijden. Van het hele uur tot 20 min over mag je naar boven rijden en vanaf half tot 10 voor het uur mag je naar beneden rijden. Een drukke weg is het niet, ook op dit uur nog niet heel veel wandelaars.
We lopen op het gemak naar boven. Eric heeft de rugzak waar Haas op zit en zo mee kan kijken. Tja, als Marit dat vraagt doe je dit dus gewoon...
We komen op bijzonder mooie plekken met adembenemende uitzichten. Op veel plekken zien we sneeuwblokken liggen die verstopt zijn onder naalden en zand. Daar onder vandaan zien we de watervalletjes gewoon stromen. De een nog harder dan de ander. Het is nog fris en op een punt druppelt het flink op het wandelpad vanaf de berg. Natte druppels in je nek... brrr.. best fris.
Na 2 uur komen we op 1685m aan bij een restaurant. Hier nemen we een kopje koffie en genieten van een verbluffend uitzicht. Als we naar het meer willen moeten we nog verder klimmen. Na de korte stop lopen we verder omhoog.
Het weer wordt iets beter en we zien dat grijze wolken plaatsmaken voor witte met hier en daar wat blauwe lucht!
We wandelen met links van ons een hardstromende rivier, met keien zo groot dat je je haast niet kunt voorstellen dat die meegenomen zijn door het water. Een mega kei is zelfs precies langs de weg tot stilstand gekomen😂
Op 1754 meter hoogte, nadat we eerder al op een broodjessteen onze boterhammetjes met thee hebben genuttigd, komen we aan bij Kalser Taurnhaus. Vanaf dit punt is het nog zeker 1 uur lopen naar het meer. Wat gaan we doen, verder lopen of terug. Terug is ook nog zeker 1,5 uur alleen maar afdalen...
tijdens een hapje bij het Kalser Taurnhaus bedenken we slaat we gaan doen. We besluiten dat we beter op het gemak terug kunnen wandelen. We betalen en vervolgen onze weg terug naar beneden. In rustig wandeltempo. Afdalen gaat vele malen sneller. En het grappige is op het punt waar auto’s een tunnel door de berg in (of uit) gaan en de voetgangers een wandelpad buiten om moeten nemen komen we dezelfde auto tegen als op de heenweg.
Als je zo naar beneden loopt zie je heel andere dingen dan dat je ziet als je omhoog loopt. Ook omdat het nu heel ander weer is. We hebben onze fleece inmiddels niet meer aan en wandelen in ons shirt verder.
Als we lager komen en het pad weer vlakker wordt zien we het eindpunt naderen. Wat een heerlijke wandeling. Al moeten we wel toegeven dat we onze voeten voelen en blij zijn dat het nu nog maar een kwartiertje naar de tent is!
Op de camping aangekomen zetten we de stoelen in de zon en gast Eric even douchen. Ik ga bij de tent zitten genieten van de zon en het feit dat mijn voeten even niet meer hoeven.
Als Eric terug is bij de tent gaan we bij de receptie zitten en checken we met WiFi even wat het nieuws is en hoe het met de Tour de France staat.
Ik maak het verslag van gisteren nog af en begin aan het verslag van vandaag.

Geschreven door Charlottes.reisdagboek