Nadat we gisteren (zondag) alle spullen hadden ingepakt, het huis opgeruimd, een muisje uit een klem hadden gehaald (en verse gezet te hebben) en de laatste wasjes weggewerkt hebben, gingen we vroeg naar bed. Om half 9 lagen we er in omdat ons plan was om 4:00uur te vertrekken…. Maar als we eerder wakker zijn vertrekken we eerder…

Om 10 voor 3 moest ik naar het toilet, nog 10 min voordat mijn wekker zou gaan. Terug boven lag Eric ook al wakker… dan maar in de startblokken!
Wassen, aankleden, de laatste spulletjes verzamelen en in de auto stoppen, Pip laten plassen, de hangmat uit de tuin nog even binnen halen, koffie en thee klaarmaken in de thermoskannen en zelf ook nog even wat ontbijten en dan kan de reis beginnen! 4:00 uur is niet gelukt, om 4:04 stapten we in de auto en werd de navigatie ingesteld. Zonder pauzes zouden we om 13:40 moeten aankomen….. 1020km moeten we overbruggen. Pip ligt op haar mat opgekruld als we de straat uitrijden. Na 3 uur ongeveer is onze eerste pauze en krijgt Pip haar ontbijt (niet te veel want misschien krijgt ze er last van tijdens zo’n lange rit) Drinken wil ze eigenlijk niet echt. Na een korte wandeling over het parkeerterrein, een broodje kaas en een kopje thee gaan we weer verder. Nu ga ik even een stuk rijden.
Na ruim anderhalf uur ruilen we weer van plek na een korte stop. We zijn verbaasd hoe Pip het doet…. Ze gaat liggen en draait een keer en slaapt!
Zo rijden we verder richting München. Er is nog steeds heel weinig verkeer op de weg dus kunnen we goed doorrijden. Af en toe een stuk waar ze aan de weg aan het werk zijn en dan moeten we 80km/u rijden maar verder rijden we 120km/u. Onze navigatie geeft soms een alternatieve route aan (over B-wegen, maar nog steeds prima te rijden) omdat er dan ergens voor ons oponthoud is.
Als ik rijd worden we langs een file geloodst, maar waar we de weg weer op moeten blijkt dat ze aan het werk zijn en dat we er niet langs kunnen… dus een stukje terug en dan een andere route op zoek naar de aansluiting op de snelweg. Gelukt! We rijden verder en moeten nog ongeveer 150 km tot ons hotel maar de benzine geeft aan dat we nog net een beetje moeten bijvullen anders is de kans groot dat ik moet duwen 🙈. Op de parkeerplaats plakken we ook het vinget voor Oostenrijk op de autoruit.
Bij iedere stop mag ook Pip even de pootjes strekken, drinken wil ze niet maar als het even kan wil ze wel onderweg met haar snuit uit het raam hangen. Zo grappig om te zien hoe haar oren dan flapperen in de wind 😂
Het is 16:48 als we aankomen bij het hotel. Als de vriendelijke dame van de receptie ons helpt, blijkt dat we in het 2e gebouw van dit hotel een appartement hebben. Dat gebouw ligt net iets hoger op de berg. Voor ons ontbijt mogen we morgen naar een hotel van dezelfde eigenaar, 2 min verder met de auto richting het centrum van het dorp. Wij zitten nu aan de rand van het dorp zo’n beetje naast de skilift 🚡!
Als we onze auto op “onze” parkeerplek nr 5 hebben gezet gaan we even het appartement bekijken. Knus, netjes met een groot terras en prima bedden! Pip en ik blijven even in het appartement als Eric de spullen uitreiking auto gaat halen. Pip dribbelt wat op en neer terwijl ik van het uitzicht geniet. Als Eric er met de eerste spullen is ga ik meehelpen met de spullen halen. Ons appartement bevindt zich 2 niveaus onder de ingang, dus dat zijn heel wat trappen voordat alles binnen is. Daarna krijgt Pip eten en drinken en gaan we even een rondje wandelen.
Het was al wat grijs bij aankomst (onderweg heel veel zon gehad en maar een enkele druppel) maar tijdens onze wandeling wordt het toch wel heel erg donker… we besluiten om toch maar terug te lopen. Pip heeft gedaan wat ze moest doen. De paraplu ☂️ die Eric uit de auto had meegepakt komt nu ook echt van pas…. Het begint met zachtjes druppelen maar dat is al snel een flinke bui. Weer terug drogen we Pip af en warmen we de macaroni op. Nog voordat we aan tafel zitten begint het te onweren. Thuis komt Pip altijd naar ons toe of zoekt ze beschutting (lees gaat ze onder stoelen liggen) maar nu ligt ze op haar mat, helemaal uitgeteld….
Na het eten gaan wij ook richting ons mandje. Ik schrijf dit verslag op bed terwijl Eric al in slaap valt. Voor mijzelf zal het ook niet zo lang meer duren… Morgen weer een nieuwe dag!

Geschreven door Charlottes.reisdagboek