Vanmorgen werd ik al vroeg gewekt door Eric, het was half 7. Tijd om wakker te worden en de laatste spullen in te pakken voordat we weer richting NL zouden gaan.
Terwijl Eric gaat douchen rol ik de slaapzakken op en de matrasjes. Best een klusje in een klein tentje met aan de binnenkant de druppels aan het tentzeil, en nat gras voor de tent... maar na wat rekken en strekken is alles opgerold en kunnen de spullen als Eric terg is de auto in. De tent is leeg als ik ga douchen, die moet toch eerst nog even drogen. Een geluk, de zon komt al snel op en is lekker warm. Ik besluit om voor een korte reis-outfit te gaan maar in het begin nog wel met mijn fleece aan. Die kan al snel uit. Als ik na het douchen de wasgelegenheid uit loop is ons plek al leeg. Eric heeft het tentje op een zonniger plek gezet bij de receptie (voordeel van een licht en klein tentje😁) en de auto hierbij gezet. De tafel met ontbijt spullen is al gedekt en de koffie staat klaar! Na het ontbijt in de zon ga ik afwassen. Als ik terug bij de auto ben heeft Eric al afgerekend en vouwen we het tentje op. De allerlaatste spullen in de auto en dan om 8.09 vertrekken we naar Breda! Verwachtte tijd van aankomst is 18.30u maar dat is dan zonder pauzes. We weten dus dat het wel iets later zal worden. De reis door Oostenrijk naar Duitsland verloopt voorspoedig. We tanken net voordat we de grens met Duitsland over gaan nog, bij dezelfde pomp waar we op de heenweg ook hebben getankt omdat toch echt blijkt dat de benzine hier het goedkoopst is.
Vol goede moed rijden we de snelweg op naar Duitsland. Na een kleine 5 km volgt er een korte file omdat ze aan een brug aan het werk zijn. Maar na 15 min rijden we weer met 120km/u richting München. Het is inmiddels bijna half 12 en we stoppen op een parkeerplaats, Putzzbrunn A99 Duitsland, om even wat te eten en te drinken. Lekker donker brood uit Oostenrijk met kaas en jam met een lekker kopje warme thee uit de thermoskan! Eric doet een korte broek aan en dan gaan we weer verder. Als we bij München zijn horen we op de radio de filemeldingen. Op de A8 staat net voorbij München een file door een ongeluk, een vertraging van 27 min. Dat valt mee, en we sluiten netjes aan in de rij. Bij de volgende filemeldingen horen we dat de 27min inmiddels 2 uur zijn geworden ivm bergingswerkzaamheden. Tja, er zit niets anders op dan wachten en aansluiten. Inmiddels staan we (lees: rijden we af en toe stapvoets 2 à 3 meter en staan dan weer heel lang stil) in de warme zon met een temperatuur van 31graden een kleine 2 uur te wachtten maar het gaat nog wel even duren. Op de radio vertellen ze dat het een groeiende file is van 19km. Dan zien we de linker en de middenbaan moeten invoegen op de rechter rijstrook. Wat wel echt super om te zien is dat tussen de linker en de middelste rijbaan een reddings-baan vrij wordt gehouden door iedereen op die banen, vrachtwagens van de rechter baan schuiven op naar de vluchtstrook zodat er voldoende ruimte ontstaat. Al het verkeer op de rechter strook wordt in een baan schuin weer naar de linker baan geleid. We zien voor ons de ravage van het ongeluk. Er waren al veel hulpdiensten voorbij komen rijden al dan niet onder begeleiding van een politieauto.
Als we dichterbij komen zien we een kraanwagen haaks op de weg voor de helft op de rechter baan en voor de helft in het taluut liggen. De bestuurder is inmiddels bevrijd uit zijn/ haar enorm benarde positie. We grappen nog dat er zometeen vast een agent ons laat stoppen en we nog langer moeten wachten. En ja hoor... wij mogen niet verder rijden... een van de takelwagens die het voertuig moet takelen moet op een goede plaats gezet worden, dus mogen wij even wachten. De agent seint nadat de kraan goed staat dat we verder mogen rijden. We zijn blij met de airco in de auto maar al je weer mag rijden is dat toch wel heel fijn na 3 uur wachten.
We vervolgen onze weg. Inmiddels geeft de navigatie aan dat het 21.30u zal zijn voordat we aankomen in Breda.... en we willen echt nog wel even eten. Tegen 5 uur willen we op zoek naar een autobahnhof om te tanken en te eten. Maar we hebben geen geluk en belanden weer in een file... nou na deze file dan gaan we op zoek... het zit niet mee, de eerstvolgende mogelijkheid blijkt net van de snelweg af te zij ln en helaas missen we net die afslag. Dus rijden we verder, ik zoek ondertussen uit waar de volgende is. Gevonden, nog ongeveer 1 uurtje rijden! Maar in een file duurt dit net wat langer..,. Het is tegen 19u als we dan eindelijk kunnen tanken. Er zijn meer mensen met dezelfde gedachte, dus in de file voor de pomp voordat we aan de beurt zijn. Maar tanken gaat snel en ik loop naar binnen om af te rekenen en Eric rijdt alvast richting de parking zodat we kunnen gaan eten bij het wegrestaurant. Tja, ook hier hetzelfde verhaal... iedereen wil ook hier een plekje vinden voor de auto en wil ook eten bestellen. Als we dan onze frietjes met cordonbleu en yoghurts hebben afgerekend vinden we gelukkig in tafeltje buiten in de schaduw om te eten. Omdat we al zo lang hebben gezeten willen we snel na het eten echt de benen strekken. Ik kan je vertellen alles vliegt er in! Op de eenmof andere manier heb ik een slechte keuze wat drinken betreft, al voor de teeede keer blijkt de appelsap met koolzuur te zijn.... Nu merken we pas hoeveel trek we hebben. Na een bezoek aan het toilet gaan we de benen strekken.
Er zijn veel mensen, ook minder vrolijke. Dus na een half uurtje stappen we maar weer in en vervolgen onze route. Gelukkig is nu de file weg! We kunnen een wel stuk goed doorrijden. Op de navi zien we dat we rond 23.10 zullen aankomen! En voordat we het weten zien we weer borden met Stau.... en weer sluiten we aan in de rij.... uiteindelijk kunnen we onze weg weer rijdend vervolgen! Om het ren beetje gezellig te houden doen we “raad het plaatje” met de CD Back to the ‘80. Eric weet ze eigenlijk allemaal, ik ben steeds te laat 😉. Na weinig oponthoud op het laatste stuk komen we om 1.06 thuis de poort binnen. Wat een dag... in bed lijkt het nog steeds of we in de auto zitten, alles beweegt en hobbelt, nou ja zo lijkt het. Gelukkig slapen we goed in ons eigen bed. Zaterdag ochtend ben ik al om 7u wakker en als ik beneden kom heeft Eric de auto al leeggehaald. We drinken heerlijke koffie (wat hebben we die gemist😉) en ontbijten samen. Daarna starten we met opruimen. En halen we Pip aan het einde van de ochtend op bij de buren.
We zijn weer thuis! Al wordt dit wel een hele rustige dag!

Geschreven door Charlottes.reisdagboek