Vroeg uit de veren vanmorgen want we moesten met de bus mee om 8.40. Het weer zag er goed uit een fijn temperatuurtje en daar gingen we een bochtige weg naar beneden en met 20 min stapten we uit bij het treinstation in Levanto. Kaartjes hadden we al on line geregeld en gelukkig maar want er stond een flinke rij voor het loket. Het goede perron was snel gevonden en de trein stond er ook al dus we konden meteen instappen. Na een klein half uur zijn we bij het een na laatste stadje, Manorola uitgestapt er zijn vijf stadjes op een rij, die ook te voet te bezoeken zijn, voor de echte liefhebbers😉. Het was nog vrij rustig kwa toeristen dus we konden op ons gemak het stadje door wandelen. Super mooi en veel mooi plaatjes kunnen schieten. Toen er meerdere busladingen toeristen aankwamen waren wij wel uitgekeken en de bus weer ingestapt om naar een van de andere stadjes te gaan. Daar ging het even mis 😂😂 als een stel kudde dieren zijn we ingestapt maar al snel bleek dat de bus de bergen in ging op weg naar een hikers bus stop. Dat gaan we maar niet doen, klein rondje gelopen en daar stond nog een bus en die bleek naar het laatste stadje Riomaggiore te gaan,wij mee en ook daar weer een leuk rondje kunnen maken. Heerlijk op een terrasje gezeten en een cappuccino met een broodje genuttigd en daarna de trein weer in naar stadje nummer drie, Cornigglia. Deze verschilde wel van de andere minder kleurrijk en super smalle straatjes echt heel leuk. Een heerlijk ijsje gescoord en weer verder.
Inmiddels waren we er eigenlijk wel klaar mee de stadjes lijken veel op elkaar de winkeltjes ook dus besloten we naar het stadje Vernaza te gaan en daar een goed terras te zoeken om voorlopig te blijven zitten want de trein kon ons pas tegen 18.00 terug brengen. Ook dat stadje was weer mooi en na twee terrassen te hebben geprobeerd te hebben, het ons al gemakkelijk gemaakt kwam de ober, sorry we closed...... onbegrijpelijk hartstikke druk prachtig weer en ze gaan gewoon dicht. Ik spotte nog een terras,echt pal aan zee met prachtig uitzicht op de best wel wilde zee. Hier kregen ze ons zomaar niet meer weg. Een lekker flesje rose besteld en heerlijk zitten genieten. Het werd stiekem aan tijd om terug te gaan dus de trein weer in richting Levanto en van daaruit weer met het busje naar de camping. Even na zessen kwam het busje aan,stampvol met jeugd, bonkende muziek en gierende hormonen vlogen ons om de oren😂😂😂 in de bus kwam eindelijk het verlossende telefoontje van Arjen s jongste dochter, we zijn Opa en "Oma" geworden van onze eerste kleindochter!!!! Een flinke dame van 4478 gram en ze is Wieke genoemd.
Dat gingen we vieren met een lekkere pizza, helaas pindakaas het werd een gebakken ei want het restaurant had geen pizza meer alleen gebak en sandwiches, zo teleurstellend.
Nu is het tijd voor koffie en rust, pootjes omhoog en nagenieten.

Geschreven door AenAonroute