Nadat we gisteravond heerlijk hadden gegeten hebben we al snel besloten om op tijd naar bed te gaan. We hebben een lange nacht gemaakt, na alle belevenissen van de afgelopen dagen waren we beide zo moe dat zelfs het bed in de riad als een wolk aanvoelde😉 eenmaal wakker maakten we ons klaar voor vertrek. Alles was geregeld, om half negen zou de taxi voor de deur klaarstaan. Nu is ons vertrouwen in de Marokkanen niet zo heel hoog, maar zowaar even voor half negen kwam de taxi aan. Haast hadden we niet want het eerste bericht van vanmorgen kondigde vertraging aan 🥴 Eenmaal op de luchthaven kregen we de schrik van ons leven want er stond me toch een rij mensen dit ging wel even duren, het werk tempo ligt niet echt hoog en het enthousiasme bij het personeel is ver te zoeken. Man man wat een trage bedoening eenmaal bij de paspoort controle, bleek de apparatuur voor de controle ook zeer traag, maar na een dik uur kregen we onze stempel en mochten doorlopen. Door naar de gate weer wachten maar daar waren we op voorbereid want dat is ergenis nummer 1 op alle luchthavens. We vermaakten ons met mensen kijken, spelletje spelen, Robin keek een filmpje en ik startte mijn luisterboek op. We kregen gezelschap van een Nederlandse Marokkaan die even zijn ei kwijt moest over het gedrag van de bevolking en we herkenden zijn frustratie. Ook hij was blij weer naar Nederland te gaan en maandag weer te mogen werken, het was een goeie 😂
Hoog tijd voor een plaspauze we moeten nog een uur geduld hebben voor we kunnen boarden maar de langste helft hebben we gehad. Toilet bezoek was ook weer bijzonder, we maken wat mee hier, er staan gewoon drie dames op een rij wc papier op te rollen op een klein rolletje vanaf een grote rol 😂😂😂😂 na mijn bezoek was het blijkbaar tijd om de vuilnis bakjes te legen, papier mag je niet doorspoelen dus op elk toilet staat zo'n smakelijk afvalbakje zonder deksel vol vieze papiertjes. Nu zou je denken oke, handschoenen aan, neus dicht verstand op nul ze zijn het gewend, maar nee zonder handschoenen en nog ff aanduwen in een grote bak, brrrrrr ik griezel er nog van. Dankbaar voor ons riool systeem.
Eindelijk mochten we aan boord,we zijn rustig blijven zitten voordat we aansloten in de rij want eenmaal in het vliegtuig is het toch weer dringen. We waren bijna de laatste die naar buiten gingen richting het vliegtuig en zodra we buiten stapten schoten we spontaan in de lach want iedereen stond in een lange rij te wachten om aan boord te gaan pas toen wij aansloten mochten de eerste naar het vliegtuig lopen. De logica ontbreekt, maar iemand heeft het bedacht 😂😂😂 Eindelijk zaten we op onze plaats en verliep de vlucht voorspoedig nog een half uurtje en dan staan we weer op Nederlandse bodem. Robin verheugd zich al de hele middag op zijn happy meal en heeft er zelfs even van zitten dromen tijdens de vlucht.
Ik ga mijn blog weer afsluiten, met veel plezier heb ik onze belevenissen gedeeld en ik kan niet genoeg benadrukken hoe bijzonder deze reis samen met Robin voor mij is geweest, na alles wat we afgelopen jaren hebben meegemaakt had ik dit niet eens durven dromen. Dit verjaardags cadeau zal ik dan ook nooit vergeten!!!!
Dankjewel lieve Robin ,we zijn zo trots op je !!!!! En wat zijn we leuk samen 😇 op ons perfecte plaatje ❤️

Geschreven door AenAonroute