De nacht weer goed doorgekomen, ik was toch wat onrustig ondanks dat we op een camping stonden,die Fransen hebben bij mij aardig wat teweeg gebracht met hun actie aan het begin van onze reis. Halverwege de nacht hoor ik ineens een handvat van een portier, Allert als ik was zat ik meteen rechtop in bed, maar waarschijnlijk was het gewoon onze tijdelijke buurman die terug kwam van het toilet en bleef het rustig. Het was gelukkig ook niet zo koud vannacht en al met al toch wel oke geslapen. Om half 10 zijn we weer op weg gegaan in de veronderstelling dat de tom tom ons om Parijs heen zou leiden, maar het werd ons al snel duidelijk dat dat niet het geval was hij stuurde ons mooi de rondweg op. Gelukkig is Arjen niet in de brand te krijgen en wees me het Sacre Coeur aan en de Eiffeltoren terwijl de automobilisten als idioten om ons heen raasde, nog geen kwartier rijden op de rondweg waren we drie hartverzakkingen verder en getuige van drie flinke botsingen. De bijna bijna botsingen waren niet te tellen, er word aan alle kanten ingehaald en afgesneden door zowel auto's als motoren,wat een gekkenhuis pfffff. Ik snap wel dat we geen enkele andere camper zijn tegen gekomen 😂😂😂😂 dit moet je gewoon niet willen, maar met Arjen aan het stuur ben ik weer een ervaring rijker 😇😂😂😂Eenmaal weer wat in de rust eerst maar even bijkomen op een parkeerplaats met een lunch voor we weer verder gingen.

Daar zitten we dan na de drukte in Parijs en op de snelweg zijn we het Franse platteland op gereden op zoek naar een overnachting plaats.
Weer bijna 400km dichter bij huis een mooie camping gevonden waar we nu in de zon aan de koffie zitten, buiten zitten is net te fris maar met de zon op de camper en de deur open is het super. Uitrusten en relaxen morgen de laatste etappe met een tussen stop in de omgeving van Eindhoven om Famke op te halen die de laatste dagen bij Robin en Patrick mocht logeren, waarvoor onze dank mannen ❤️De overige weken was ze natuurlijk weer bij onze lieve vrienden in Oosterbierum het meest vertrouwde adres van Famke we weten dat ze bij hen in goede handen is en maken ons geen moment zorgen om haar. We zijn Frans en Patricia altijd heel dankbaar 💋

Wat een bofkonten zijn we toch,de wind ging liggen en de zon bleef zo konden we toch nog een uurtje lekker buiten zitten. Toen het zonnetje ging zakken ben ik gaan wandelen, Arjen had geen zin dus ben ik alleen op pad gegaan. Heerlijk ontspannen en genoten van de herfstkleuren. Loslopende geiten proberen te lokken maar ze waren bang voor me en gingen ervandoor. Ik ben het dorpje nog even ingelopen maar dat bleek meer een gehucht😂ik hoopte een winkeltje te vinden voor melk maar helaas, geen winkel dus maar weer terug naar de camping.

Geschreven door AenAonroute