Vandaag een dagje de toerist uithangen volgens zeggen moet je naar het glazen uitkijkpunt en naar de rieten sleeën, wij wilden nog even naar het havenstadje Camara de Lobos dus zo gezegd zo gedaan. Als eerste richting Camara de Lobos een leuk klein stadje waar ze het centrum leuk aangekleed hadden met decoratie gemaakt van afval. De boog in de hoofdstraat hing vol met vissen gemaakt van melk en limonade pakken waarvan de binnenkant de buitenkant was geworden. De grote lelijke hard blauwe vaten die we kennen als vet tonnen in Nederland waren omgetoverd tot vrolijke planten bakken en de deuren van leegstaande panden waren versierd met ware kunstwerken gemaakt van lege blikjes, super leuk om te zien. Hoog tijd om onze eerste poncha te nuttigen een traditioneel drankje van mango/passie vruchten suikerriet alcohol oftewel rum of brandewijn en honing, we vonden een leuk lokaal tentje en genoten in de zon van een ijskoude poncha. Daarna op weg naar het glazen plateau op 589 meter hoogte. Weinig spectaculair maar we kunnen het weer afvinken. Op naar toeristische attractie nummer twee de rieten sleeën deze werden oorspronkelijk gebruikt om de oogst van de boeren bergafwaarts te vervoeren, en voor de rijkere mensen, waar eerst paarden werden gebruikt maar omdat men dat te lang vond duren is dat vervangen door mannen die speciaal schoeisel dragen welke tegenwoordig voorzien zijn van een strook autoband. Zij trekken de slee op houten geleiders op weg over het asfalt en sturen door het hedendaagse verkeer de toeristen in de rieten sleeën 2km naar beneden. Ik kan hier geen filmpjes plaatsen maar deze kun je wel vinden op m'n insta of feestboek. De dag is alweer voorbij en langzaam maar zeker gaan we weer richting ons onderkomen, het blijft een prachtige weg om te rijden dwars door de bergen en de zon vergezeld ons grotendeels tussen de bergtoppen door. Op weg naar boven hebben we eerder al een lokaal restaurant gespot, gebouwd tegen de berg aan, we besloten daar te stoppen en aan te schuiven. De mensen spraken geen woord Engels maar met handen en voeten komen we er al snel uit. Voor Arjen een kip spies en ik ga voor de varkensvlees spies, samen met een lekkere salade en friet en onder het genot van een koud biertje doen we ons tegoed aan al het lekkers. Moe maar voldaan zitten we nu weer op de bank aan de koffie en zijn we weer een aantal ervaringen rijker.

Geschreven door AenAonroute