Heerlijk geslapen vannacht en op ons dooie akkertje de boel weer opgeruimd en reis klaar gemaakt. Op naar Tarifa het zuidelijkste puntje van Spanje 14 km over water naar Marokko onderweg kwamen we het ene na het andere stalletje tegen waar je tickets voor de overtocht kon kopen en zelfs op de verkeersborden staat alles al aangegeven in het Arabisch. Tarifa was niet echt bijzonder en lastig om te rijden want alles was eenrichtingsverkeer, na wat rondjes gereden te hebben waren we er wel klaar mee en zijn naar het strand gereden want in Tarifa waait het altijd en is daarom een paradijs voor kite surfers.en dat is natuurlijk altijd spectaculair om te zien. Maar waar het altijd waait was het nu windstil en geen watersporter te bekennen. Dan maar door we vervolgden onze weg richting Cadiz met een extra stop onderweg bij het, zoals op internet beschreven, een na mooiste dorpje in Andalusië, Vejer de la Frontera een mooie weg omhoog en daar ontvouwde zich als het ware een dorp als een opengeslagen boek, prachtig en goed onderhouden spierwitte huizen. Het was er gezellig levendig en met een net zo'n mooie weg weer naar beneden lieten we ook deze ervaring weer achter ons. Na een aantal kilometers kwam Cadiz in beeld, een stad met schijnbaar een mooie kathedraal met een gouden dak. Nou de glans van goud was ver te zoeken wat een ellende zo druk,zo vol en zo veel brrrr niks voor ons we zijn de kathedraal voorbij gereden en linea recta de stad weer uit. Nu op zoek naar een overnachting plaats en via een app een op het oog leuke plek gevonden een Spaanse finca, oftewel boerderij voorheen een geiten boerderij gekocht en verbouwd door een Nederlands koppel dier nu een camping/camper plaats van hebben gemaakt met drie kleine huisjes die je kunt huren. Een daalders plekje,rust en ruimte. We blijven in ieder geval twee nachten.
Morgen is het plan om met de fiets in de trein naar Sevilla te gaan en daar de boel op ons fietsje te verkennen.
Nu onder het genot van een bakje thee genieten van de zwoele avond, ik schat een graad of 22 nog, de krekels zingen en stiekem aan zien we steeds meer sterren verschijnen in de lucht, hoe idyllisch wil je het hebben....
Dan doen we net of we geen blaffende honden horen want weet niet wat dat is maar we hebben op geen enkele plek gestaan waar geen blaffende honden waren. Afijn we storen ons er niet aan het is wat het is.

Geschreven door AenAonroute