Vanmorgen prachtig strak blauwe lucht en ijskoud. Het heeft 2°C gevroren.
Eerst lopen met Ott, die vind ijs prachtig dus weer dolle boel.
En dat alles voor de koffie.
Als we weer rijden eerst nog wat behoorlijke klimmen. De bomen worden kleiner en kronkelend gevormd door de wind. Later struikjes en uiteindelijk niets wat hoger dan 5 cm is: De hoog vlakten.
De enorme hoogvlakten.
Groot, weids, geen bomen meer en alleen mosjes en ander klein groen.
Zo enorm.
Zo indrukwekkend.
Onbeschrijfelijk.
Dit soort plekken ontroeren en verwonderen mij.
En weer de vraag, komt dat doordat we vroeger met mijn ouders en zus kwamen of dat het zo mooi is dat het bijna pijn doet.
Ik weet het niet maar blijkbaar ben ik er gevoelig voor.
Na de zoveelste stop rijden we verder.
In de verte de gletcher. Noorwegen blijkt rijk te zijn aan gletchers lees ik later.
Verder een bergplateau dat een grote rollende wolk lijkt. Steile wanden met boven op sneeuw.
De weg is vrij en langs de weg staan grote sneeuwstokken. Eigenlijk zijn het dunne bomen die ze hier gebruikt hebben. En hoog!
Het blijkt dat het gebied 3422 vierkante kilometer groot is.
Kan je nog eens lekker verdwalen.
Geschreven door Peet.is.weg