We gaan op pad, onze trouwe volger de caravan achter latend. (na lang uitzwaaien natuurlijk)
Toet in de zon en een zacht briesje. Wat wil een mens nog meer.

Al gauw val ik weer van de ene verbazing in de andere verbazing. Prachtige bruggen, kleine kronkel weggetjes met vooroorlogse tunneltjes waar het water langs de wanden gutst. Hier en daar een druppel in m'n nek. Lekkerrr horrr.

Uiteindelijk kom ik op de plaatselijke surfspot. Prachtig helder blauw water en prachtige golven, maar KOUD !!!
Mijn tenen gillen nog net niet. Dus lekker in 't zonnetje genieten en foto's maken.

Nog even het witte kerkje op de foto gezet en nieuwsgiering binnen gekeken. Wat denk je ? Tuingereedschap haha!
Ik heb altijd gedacht dat daar een mariabeeldje of kruisje zou staan waar je een kaarsje aan kan steken. Weer een illusie minder.

Terug richting camping komt een man voor mij rijden met op zijn dak in neonletters: Ledebil Folg meg.
Nou ben ik niet zo volgzaam type, maar in dit geval heb ik 't maar gedaan.

Verder in een klein achteraf haventje kom ik de bekende gedroogde vissenkoppen tegen. Stinkt nog niet eens zo, maar het is een enorme hoeveelheid. Het verbaasd mij dat het niet vol zit met pikkende meeuwen.

Nog even een tussenstop bij een botenhuisje, bengelend met de beentjes over de rand van de stijger.
Het was me weer een mooi dagje.

Geschreven door Peet.is.weg