Gisteren te veel kilometers gevreten dus vandaag rustiger aan. Gek genoeg was ik wel moe, maar het lijkt of ik het lastig vind te stoppen.
Gedreven door mijn reislust en nieuwsgierigheid wat verder op mijn weg komt.
In ieder geval geen eland! Waar die beesten zitten mag Joost weten.
(zal hier geen Noor lopen met de naam Joost)
Het is verwonderlijk hoe afwisselend het landschap is. Je zou denken een paar bergen, wat groen, gooit een paar dorpen er tussen en klaar !
Nee dus. Rijdend door tunnels van 11 km lang (dull !) en dan ontwaakt zich een prachtig meer met spiegelend watervlak zodat je dubbel kan genieten van de bergen.
Adem benemend maar na een paar hoest buien heb ik besloten daar niet aan mee te doen. Ik blijf rustig door adem halen ;)
Er wordt hard gewerkt aan de weg, wat voor mij niet zo nodig hoeft. Ik hou van de oude kronkel weggetjes.
Hoewel vandaag meer op rodeo rijden leek: gaten in de weg, grind, flinke klimpartijen, wegversmallingen waarbij je je adem in moet houden met een schietgebedje dat er geen vrachtwagen aan komt en ga zo maar door. Ach, het is weer wat anders dan de A4, platter dan plat.
Uiteindelijk beland op een prachtige kleine camping tussen de berken bomen aan het water. De rust valt als een deken over mij heen en sluit even de ogen in het zonnetje. Rust.
Geschreven door Peet.is.weg