Hjelle ligt verstopt. Via een smal bergweggetje verschijnen de huisjes en een hotel.
Twee keer hoesten en je bent er doorheen. Terug.
Het rollende spul aan de kant en 6 beentjes strekken.
Een groot spiegelend meer met aan de overkant bergtoppen waar de sneeuw de zomer heeft doorstaan.
Het hotel is al dicht - seizoen is over.
In de tuin staat een prieel duidelijk voor de trouwerijen.
Een strandje met kiezelstenen met genoeg drijfhout voor Ott.
Een Noorse camper komt het terein op rijden en belt met de eigenaar of we op zijn terein mogen overnachten.
Nope, anders staat in mum van tijd zijn parkeerplaats vol. Ook te begrijpen.
Als ik terug kuier loop ik langs een oud botenhuis waar een jong stel net alles open doet en met een oud tafeltje met versnaperingen buiten gaan zitten.
Even mag ik binnen kijken waar een prachtig ruimte is gemaakt.
Alles wit geschilderd met een hangmat aan de balken.
Ze wonen in het dorp en een sup wordt tussen de balken uit getrokken.
Dit is weer zo'n magische plek achter een berg verscholen waar niets en niemand je wat doet.

De magie verdwijnt snel als er een paar maal een bus voor mij stopt met Duitse toeristen. Hoop herrie, 10 minuten foto's maken und wieder einsteigen bitte. Tjop-tjop.
Wat bof ik toch met mijn hutje op wielen, staan waar ik wil blijven samen met mijn zwarte knuffel.
Het wordt weer stil. De Duitse busgangers zijn aan die bratwurst mit pomfriet.
Ik blijf nog even genieten lekker met een dik vest aan.

Geschreven door Peet.is.weg