Op tijd alles weer in de rijmodus gezet en met prachtig weer de 6 bandjes weer aan het rollen gezet.
Oohtje hier en een Aahtje daar want mooi is het zeker.

Tot de 1ste schrik erin kwam: vrachtwagen als tegenligger nam te veel de binnenbocht terwijl ik stijgend verkeer was. Mijn reactie was gelijk het hele spul zo veel mogelijk in de berm en dat was net genoeg. Had geen seconde later moeten reageren.
En opgelucht ik intuïtief goed reageerde.

Dus verder met het spul. Tot de weg werkzaamheden.
Grit - grit en grit. Dat is opzich niet erg maar dan moet je wel kunnen blijven rijden.
Helaas, voor mij reed niet door; super dik grit en ik had geen grip meer. En dan ook nog omhoog!
Paar keer terug laten rollen maar de wielen groeven zich gelijk in. Wachten dus.
Komt een wegwerker die wil mijn caravan loskoppelen, maar mijn vader zei altijd dat nooit! Als dan het spul gaat schuiven dan hou je het niet.
Wachten op de grote baas. Inmiddels stond de caravan dwars dus verder rollen kon niet.
Ik had geen keus en inmiddels waren er 3 mannen. Keien werden achter de wielen gelegd en ik stond erbij te shaken. Maar het ging goed. Caravan los.
Ik de auto naar boven en zij mijn caravan mee.
Uiteindelijk op parkeerterreintje er weer achter gekoppeld.
Nog wel gelachen na al die zenuwen want ik gelijk: waarom ga ik ook niet in de zon op een handdoekje liggen i.p.v. dit.
Als troost blijkt dit vaak te gebeuren en echt ook veel mannen. Pieuw, zachte troost.

Nog geen 10 minuten later bij de boot staan Nederlanders voor mij. Dus ik stap uit en begin : jeetje want ik nu....." Nou ik kwam niet ver want ik kreeg van haar de volle laag. Door mij hadden ze de boot gemist.
Dat heeft ze geweten: ik heb haar geadviseerd dat ze met het vliegtuig naar de zon moest gaan op een handdoek liggen, dan wist ze zeker dat er niks gebeurt.
Later kwam haar man excuus aanbieden. Ik heb hem bedankt en succes gewenst mijn zijn vrouw.
Staan ze bij de volgende boot toch weer voor mij!

Goed als toetje van de dag werk in de tunnel. Enorme machine in het midden waar we langs moesten. Aan iedere kant hooguit 10 cm en hoogte was ook net aan. Maar gered met het zweet in m'n ......

Nu op parkeerterrein bij campers met prachtig uitzicht.
Ik rol zo m'n bed in zonder grit en met aan iedere kant zat ruimte en geen gegil.
Weltrusten

Geschreven door Peet.is.weg