Bij zo'n tocht dwars door een niet eigen land, verwonder ik me over dingen.
Zoals een tunnel van 9 km. Stel je voor dat je naar je werk de tunnel in duikt en bij je werk weer eruit komt. Althans dat zou bijna bij mij zo zijn.
Geen stoplichten, geen nattigheid, glad etc., geen fietsers, zo rechtstreeks plop 9 km. Bizar hè. Na 3 weken ben je dat ook spuugzat, maar het idee.

Vandaag ook over de poolcirkel gereden. Voel je niks van hor, geen drempel of greppel, niets. Maar de oneindige vlakte, enorm! Bomen hebben het veld geruimd, veelste guur. Waait daar altijd en koud. Het enige wat daar leeft zijn mosjes en grasjes. Schijnen ook dieren te leven maar die laten zich niet zien. Even later beginnen de gewrongen boompjes die iets lager hun leven te wagen tegen de gure elementen. En zo verder zakkend wordt het groen steeds hoger. Natuur past zich aan.
Voor de toerist is bij de poolcirkel een gebouw gezet waar je de grootste onzin kan kopen tegen even onzinnige prijzen.
Dus daar door met de (berg)geit.

Bij wegwerkzaamheden moet je wachten tot een autootje komt. Die rijdt vooruit en iedereen volgt. Aan de andere kant pikt 'ie weer de wachtende aan de andere kant op.
Het zal je werk zijn: "krijg het heen en weer"- meneer. Denk ook niet dat in Nederland zoiets zou werken.

Ach, zo gaan gedachten met die kilometers. Vandaag zou ik niet zo veel rijden, maar kon het niet laten en het was toch rot weer. Dus nu het grote nieuws.... (altijd tot het laatst bewaren)

Ik ben er!! Op de LOFOTEN!! 😍😍😍

Geschreven door Peet.is.weg