Dag 2 of eigenlijk dag 1 of etape 0.....ik
Ben de draad even kwijt.
Na heerlijk maar zeer kort (zullen de zenuwen wel zijn ) te hebben geslapen in ons hotelletje in het zeer pitoreske geen idee eigenlijk waar we waren. Zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt. In ons pitoreske dorpje bleek de enige supermarkt een tabakzaak te zijn. Aangezien wij beiden niet roken waren we hier snel klaar.
We hebben om 10 uur een taxi besteld die ons weer gaat verenigen met onze Panda. nu maar duimen dat het allemaal goed komt.
10u30 we arriveren bij de Panda. nog geen onderdeel.....de spanning stijgt. Nog maar een koffie.
Om 11u30 zijn we weer terug.
Dit klinkt goed....heel goed. Er zit weer leven in onze Panda.
Hij doet het weer 🥳🥳 en nu als een speer naar Almeria waar de keuring op ons wacht. Uiterlijk voor 19uur moeten we daar zijn, anders houd het panda avontuur op.

Als twee volleerde auto coureurs racen wij vol goede moed Udo en Wianda tegemoed. Als super teamgenoten staan ze keurig op ons te wachten. Ondertussen stijgt bij hun ook de spanning. Halen ze het of halen ze het niet....nog 250km.... Udo en Wianda sluiten aan in de rij voor de keuring. Nog 200km....Udo en Wianda voorbij het eerste controle poortje. Yes !!! Op naar poortje 2. Wij nu nog maar 150km....ook bij poortje twee gaat alles goed. Brandblussertje doet het. Ehbo kistje is aanwezig, ook heeft Udo een prachtige sleepkabel.
Moterkapje open.....Udo heeft ook een moter in z'n Panda....ze mogen door naar poortje 3.
Nog 100km....poortje drie is makkelijk maar wel de leukste. Blij als 2 kleine kinderen nemen ze hun "rugnummer" in ontvangst. Nu gaat het echt beginnen. Nog 75km....poortje 4 is een kastje zodat we niet kunnen verdwalen. Alsof 2 oud kampioenen überhaubt kunnen verdwalen. 60km.....de foto sticker in ontvangst nemen....nog 50....nog....nog ..... What the fck....what the f*ck is dit nu weer....klabeng klaboem kletter de tetter. Ja hoe omschrijf je zoiets. Maar daar staan we weer. Weer langs de snelweg. Weer op een rot plek. Weer is de auto stuk. Weer een takelwagen. Wat nu weer....de uitlaat is afgebroken en hangt op half elf. Na enige overleg en enige twijfel. Schroef ik met gevaar voor eigen leven de uitlaat er onder uit. We kunnen weer verder. Ons vertrouwen zakt naar ver onder nul. We klinken nu wel een als een echte dikke race wagen dat dan weer wel. Klinken dan vooral. Want we zijn niet vooruit te branden. Ondertussen op het basis kamp doen Udo en Wianda er alles aan om onderdelen te krijgen. Bij een garage misschien ? Ze proberen vanalles. Zullen we er een jatten ?
Udo tovert nog wel een super beugeltje uit zijn hoge gereedschapskist. Als 2 volleerde monteurs duiken wij onder de Panda en fixen wij dit kleine euvel. Even testen en snel door naar de keuring....poortje 1 check, poortje 2 check poortje 3, 4 en 5 ook geen enkel probleem.....we zijn er weer bij en dat is prima viva ons top team. Stickertjes erop en weg zijn we. Op naar Almeria centrum waar onze Panda's nog gezegend moeten worden. Dat is hard nodig ook.

Ik kreeg een dikke tip van Mitch toen ik zei dat het moeilijke van het verhaal van dit jaar is dat het een reisverhaal is over dezelfde reis. Ik heb de tip van Mitch uitgeprobeerd maar ik twijfel nog.
Mitch zei, je hoeft toch enkel maar de namen te veranderen. Je streept de ene naam door en vervangt die voor een andere. Maar dat is het toch ook niet helemaal, want het wel een heel warrig en raar verhaal op deze manier.
De heilige Esther die de auto staat te zegenen. Pater Huppeldepup die het roadbook op z'n kop houd. Udo die in een keer naast die kakballen zit en die op hun buurt weer mijn banden staan te wisselen.....veels te warrig allemaal. Ik denk niet dat deze tip werkt.
Ik denk dat ik het toch maar houd bij de huidige namen. En tot nu toe gebeurt er zoveel dat ik er niet over uitgeschreven raak. Ik dacht vandaag een rustig dagje te hebben met m'n verhaal. Niks is minder waar. Misschien morgen dan. Dan is de overtocht met de boot....wat kan daar nou mis gaan.
Nog even terug naar de zegening van pater Huppeldepup die overigens vervangen is door pater Moeskroen. Ook leuk ware het niet dat hij me de hele tijd om vuur vroeg. Maar goed, de beste man was enorm vriendelijk en erg behulpzaam. Hij zegende onze Panda's, ons en de moeder van Jesus. Niet die autowegtakelman van gisteren maar van die jongen waar het deze dagen zo vlak voor pasen allemaal om draait. Afijn een lang verhaal.
We sluiten de avond af in een door Wianda met zeer veel zorg uitgezocht eet etablisament. We drinken wat we eten fantastiesch en gaan moe maar voldaan op naar dag 3 van ons avontuur. En die begint morgen al om 07uur bij de boot....oet moan (of zoiets,ik ben immers geen fries)

Geschreven door Panda.Raid.Adventure.by.Niels.Udo