Goede morgen
En wat een morgen is het zeg.
De wind is gaan liggen en Udo heeft een prachtig hotel geboekt met fenominaal uitzicht op de parkeerplaats. Nu hoor Ik iedereen al denken" Uitzicht op een parkeerplaats" ? Doe maar maar uitzicht op zee, of bergen of wat voor moois dan ook. Maar Udo is er in geslaagd om alle drie te combineren. Wat maakt deze parkeerplaats nog meer zo bijzonder dan, buiten de uitkijk over zee en bergen . Nou op deze parkeerplaats gaat het vandaag allemaal gebeuren. Het is nu 09u en het begint te leven op de parkeerplaats. De eerste pandas waren er al om 08u en nu is de organisatie druk bezig met opbouwen van de , ja hoe noem je zoiets, tentjes en vlaggen en dingetjes voor de keurig en uitgifte van de nummers. Van ons balkon kunnen wij dit fantasties schouwspel goed volgen. Tot 11u dan, want dan zijn we zelf aan de beurt. Nu eerst maar even douchen, ontbijten en ons eerste handwasje doen.
We staan nog wat te kijken vanaf ons balkon als het opvalt dat er een aantal Pandas wel heel geruisloos aansluiten....elektrische Pandas ?? Da ken toch nie !!
O nee, het is een heuveltje dat omlaag loopt π
En daar gaat tie dan 11u aansluiten in de rij voor de keuring. Goed georganiseerd. Eerste stop papieren controleren, alles blijkt in orde en we morgen door naar poortje número 2. Daar krijgen we ons start nummer het roadbook en een sticker om de boel op te leuken. En niet te vergeten de stempelkaart. Op naar poortje número 3. Dit gaat lekker. We krijgen complimenten over de plaats van onze compresor. Nee dan kende niks hè of wa. En ook een 2de monteur is onder de indruk π. Bij poortje 3, het technische gedeelte, worden we uiteraard snel goed gekeurt. Ze zien ons aan voor 2 zeer capabele auto monteurs. Dus verdere controle is volstrekt overbodig. Hebben ze nog niet eens onze bidons gezien. Dan waren ze helemaal uit hun dak gegaan.
We kunnen er met wat wurmen maar net onderdoor met onze vlaggentjes. Maar als je zoveel respect hebt afgedwongen als wij dan wordt je daar bij geholpen.
Door naar poortje 4, de transponer. Klinkt als dat apperaatje van captain Kurk van star Trek. Maar dit is een veiligheidskastje met noodknopjes. Zo kunnen ze ons niet kwijtraken.
Op naar poortje 5 benzine bonnen kopen, beetje suf poortje. De 6de dan....fotoooosssss....jaaaaa. die hadden we nog niet zoveel. Gewillig poseren we als 2 echte foto modellen. En dat was het....
We zijn goed gekeurt. Althans de Panda dan. Of wij ooit goed gekeurt worden dat is nog maar de vraag.
Even wat rond hangen in Het hotel en voor de zoveelste keer proberen onze tablet aan de gang te krijgen. Maar ja als zelfs Google Mitch het niet meer weet, dan wordt het wel heel lastig. We blijven hopen op een wonder. En wat wij allemaal wel niet hebben ondernomen om dit wonder te doen laten geschieden.....daar over zo meer.
Eerst maar eens naar Almería, een leuk stadje aan de Spaanse costa del ??? We zoeken het op. Ik vind het de costa del sol. Maar Udo vind het de costa Almariense. Omdat ook de kokin in het restaurant het niet weet houden we het maar op die van Udo. Die klinkt immers leuker. Een kleine 20 minuten rijden en we zijn er. We zien links en rechts wat pandatjes en kijken alvast waar we morgen aan boord moeten.
We lopen wat verder en zien hier en daar mooie gebouwen. We gaan richting de Kathedraal van Almería. Aldaar aangekomen ontmoeten we de enige 3 nederlandse teams die ook meedoen. 1 ervan hebben we vandaag al ontmoet bij de keuring. We staan wat te kletsen en de mannen willen graag op de foto met hun pandas recht voor de Kathedraal. Zo gezegt zo gedaan. Ze hebben blijkbaar de Bischop zo ver gekregen om hun pandas in te zegenen. Wij denken eerst nog aan een geintje, maar niks is minder waar. Na wat leuke fotos nodigt de Bischop ons uit om binnen wat fotos te maken. De mannen snappen er niet veel van, zijn spreken immers geen Spaanse. Maar wij wel π. De heren willen eerst hun autos veilig stellen en bla bla bla. Geen tijd voor vinden wij. Hup naar binnen, want geloof het of niet, hier in Spanje en zeker in Het zuiden zijn ze van jong tot oud nog erg religieus. Dus je kunt meneer de Bischop niet al te lang laten wachten. want die heeft het druk hiero. Udo, Ik en Hendrik Jan Willen gaan maar snel mee. Wat een ervaring. We gaan mee met de Bischop in een prachtig Kathedraal wat bruist van de levendigheid. Het lijkt er op dat De Bischop het nog leuker vind dan ons. We moeten mee komen. Even denk Ik nog........neeee
We lopen met de Bischop langs een lange rij mensen. Hij mag dat, want hij is de Bischop. We komen bij de heilige huppeldepup van Almería. Deze heilige huppeldepup zegent de reizigers. En laten wij er daar nou eens 2 van zijn.
Althans wij denken dat de heilige huppeldepup reizigers zegent, weten wij veel wat de heilige huppeldepup allemaal zegent. Maar we durven het niet te vragen, bang om de Kathedraal uit gebonjourd te worden nog voor dat de heilige huppeldepup ons goed en wel heeft gezegent. We houden het dus op Heilige Huppeldepup, beschermheilige van de reizigers. Vooral die in Pandas. Snel kus Ik zijn linker voet, want dat doen ze hier allemaal. Ik sla een kruisje en roep amen. En nu maar hopen dat heilige huppeldepup ons nog even helpt met de tablet. Wie weet doet hij het morgen wel.
En nu snel terug naar het hotel, want blijkbaar is de eerste briefing vanavond. Nog mooi even de laatste 5 min van de Spaanse briefing mee kunnen pikken. Wel ruim optijd voor de briefing in het Engels. En en passant nog even ons italiaanse op gekrikt.
Op naar morgen.....
Geschreven door Panda.Raid.Adventure.by.Niels.Udo