Laatste etappe
Het is 04:38 als Udo mij wakker maakt. Ik heb zo waar als een roosje geslapen op mijn stenen bedje. We moeten al om 06u vertreken en daar hoort vroeg opstaan bij.
Het wordt een hele lange etappe van maar liefst 471km, wel voornamelijk asfalt. De beloning van vandaag is hoog. We mogen in een hotel slapen. Maar bovenal: vandaag uitrijden en dan hebben we hem te pakken. De fel begeerde gouden π
. En daar gaat het allemaal om.
Zoals gezegd het is een lange rit. Heel veel kilómeters op de snelweg. De offroad routes waren adembenemend mooi. Geloof het of niet, maar het sneeuwde. Aladín had het bos voor ons met een betoverend pak sneeuw bedekt. Het dennenbos was er een als uit een sprookjes. Rijdend over de prachtige kronkel paden keken we of we sneeuwwittje of een van haar dwergjes zagen lopen. Helaas, geen sneeuwwittje en ook geen dwergen. Laat staan 7. Wat we wel zagen in dit prachtige bos. Aapjes. 3 stuks in totaal. Hoe leuk is dat.
De time trail van vandaag is ook super gaaf. Door de bossen over zandpaden crossen. Af en toe loopt er een kudde schapen over ons parkour, hoe durven ze.
Het valt ons ook op hoe groen en lente achtig het hier is. Overal gras en vele bloementjes. Udo kreeg er de lente kriebels van. Nou Wianda dat wordt wat volgende week.
Nu de tijd afwachten, we denken dat die redelijk
goed is. We zijn alweer afgestapt van de hulpmiddelen. Te veel gedoe en het bracht ons niet heel veel. Ok, 14 sec verschil is niet slecht. Maar dat kunnen we op gevoel en met de natte vinger ook. en dat vinden we veel leuker.
Door ons avontuur met de kapotte stuurstang ophang beugel ding stukje van gisteren zijn we ruim 20 plaatsen gezakt in het klassement en staan nu 70ste. Maar vandaag kan er veel gebeuren. Wie weet.
we rijden weer verder en zijn bijna bij de eind streep. En dat is de belangrijkste natuurlijk. Het gaat erom wie er als eerste is toch.
We mogen nog even door de duinen van de Atlantische oceaan crossen alvorens we over het strand met de oceaan aan onze linker zijde in een rechte lijn op de overwinning af stormen.
Het is uiteindelijk net zo als het wielrennen. Je kunt een etappe winnen, je kunt de gele trui een tijdje dragen. Je kunt voor het klassement gaan. Een top 10 plaats. Maar zoals iedereen weet gaat het er om wie komt er als eerste over de streep. En wie denk je dat er als eerste over die streep heen reden. Ja ja de vliegende hollanders........en het is vastgelegd op video en derhalve onweerlegbaar.
Met een π
en een intervieuw als tastbaar bewijs. Het is een emotioneel momentje. Na 6 dagen door de woesternij van Marokko. We delen de laatste meters live met onze dames. Wat een avontuur wat een emotie.
Na onze eclatante overwinning zoeken wij het hoger op. Top coureurs eten en drinken immers boven. Het is goed vertoeven in dit plaatselijke restaurant. Deze Kant van Marokko is een heel stuk moderner. En dat merkén we aan alles. Van boven hebben we goed uitzicht op de finish en zien wij de een na de ander ploeterend , zwetend, en puffend over de streep komen. Iets wat wij al lang gedaan hebben. En daarom kunnen wij het ons permiteren al etent en drinkent toe te kijken op wat zich beneden afspeelt. Wat een luxe. En dan hebben we ook nog onze beloning in het verschiet. Een hotel met bed van de grond. Het hotel blijkt een kamp, een himiwibi of zoiets. Oftewel grote tenten bestaand uit doeken met leuke kleurtjes en motiefjes. Er is zowaar stroom aanwezig. Harstikke leuk allemaal. Al vrees Ik dat de masaje van Fátima in het bubbelbad vandaag niet doorgaat. Sauna en zwembad zit er ook niet in. Wel veel gezelligheid. Ach Ik lig weer op een matras en dat maakt een boel goed.
Morgenvroeg eerst naar Tánger-med om met de boot weer terug naar Spanje te gaan. We denken zondag middag weer thuis te zijn.
Overig nieuws:
Schade van vandaag, 1 afgebroken vlaggentje. Dat kwam goed uit, Kon Ik lekker zwaaien met ons vlaggentje. En verder helemaal niets
Geschreven door Panda.Raid.Adventure.by.Niels.Udo