Na een onrustige nacht, om 00.30 uur, vingen we de laatste muggen.......
Vertrekken we van dit fijne plekje, we gaan toch richting de Wildernisroute, de Vildmarksvägen.

Beetje een gok vanwege de muggen en de drukte, maar het weer is zo mooi dit mogen we eigenlijk niet laten lopen.

We doen in Strömsund boodschappen, verschonen de camper en gooien de tank vol.
Tanken op de Vildmarksvägen is niet vanzelfsprekend en we weten niet hoelang we blijven.

Na Strömsund draaien we de Vildmarksvägen op, richting Gaddede.

We drinken koffie bij Alanäsets Naturcamping aan het meer, het Flåsjon.
Wat een fijne plek, met de drukte en de muggen valt het reuze mee.
Ik zwem even in het meer, met de nadruk op even....best koud.

Een Zweedse mevrouw, die de afwas staat te doen in het meer, loodst mij mee naar een klein kastje, met daarin Mieke's Vildmarks Naturprodukter.
Volgens haar is de Rödvinsbärssaft heerlijk.
Tegen een bijdrage naar keuze neem ik een flesje sap en de Apelsin lappbalsem mee.
De sap smaakte heerlijk in de yoghurt.

We lunchen een stukje verderop, bij een parkeerplaats voor de vissers.

Krukjes op de steiger....niets meer aan doen.

De Wildernisroute wordt steeds mooier, het mooie weer helpt uiteraard mee.

We willen eerst bij de Hällingsåfallet kijken, een grote waterval die aan de Björnvägen ligt, de berenweg.

Hier gaan we van de hoofdweg af, dwars door het gebied met de grootste berenpopulatie van Zweden.

Het is uiteraard een gravelweg die goed te rijden is, halverwege blijkt het aangekondigde wegonderhoud wat groter dan wij dachten. We hobbelen over een deels opgebroken weg, met in het midden wat muller zand. De camper doet het gekukkig perfect en de chauffeur ook.

Vanaf de parkeerplaats bij de waterval, lopen we het laatste stuk.
Als je de helling op gaat, sta je recht boven de waterval. Van boven – stroomopwaarts – stroomt het water langzaam onder de brug door. Beneden brult de Hällingsåfallet.

Onder de waterval gaat de rivier verder in de diepe vallei, met bijna verticale stenen muren, deze steile en diepe vallei is de langste canyon van Zweden. De Hällingsån stort van een 40 meter hoge val en het water spuit door deze langste kloof.

Door de hoge luchtvochtigheid groeien er zeldzame mossen en korstmossen die de vochtige mist nodig hebben.

De waterval is werkelijk prachtig en door de mist zijn er meerdere heldere regenbogen te zien.

Na onze wandeling gaan we op zoek naar een slaapplekje.

Proberen of we de Stekenjokk halen?

Het is al wat later en deze hoogvlakte is nog anderhalf uur rijden.

Uiteindelijk stoppen we een half uurtje eerder, op een mooi plekje langs de 'grote' weg. Met uitzicht op de besneeuwde bergen.
Het is nog altijd prachtig weer, nog 23 graden op 600 meter hoogte.
De drukte valt mee, al staan we hier niet alleen, maar ook de muggen houden zich rustig.
Misschien omdat de sneeuw hier net weg is? De restjes sneeuw liggen nog op de parkeerplaats.

Na de rit van vandaag zit alles onder het fijne gruis, binnen en buiten de wagen 😅.

Geschreven door Onderweg.met.de.twin