Gisteravond wagen we ons nog een keertje buiten, er zitten nog wel muggen maar het lijkt te doen.
Even op en neer naar de waterval, om te genieten van het mooie uitzicht en avondlicht.
Vlakbij de waterval hebben drie jonge mannen hun kamp opgeslagen.
Ze kwamen al eerder bij ons langs op hun motoren. Hun bierblikjes liggen af te koelen in het water van de waterval. Zij zitten bij het kampvuur, de rook helpt sowieso tegen de muggen.
In Scandinavië zijn speciale plekken aangelegd om kampvuur te maken, vaak ligt er hout klaar, of een bijl om zelf hout te sprokkelen.
Na de wandeling gaan we naar binnen en nog even op muggenjacht!
We worden vroeg wakker, al om 5.00 uur. Veel te vroeg.
Peter wordt gewekt door zijn "normale werktijden" klok en ik door een zoemende mug, nou ja één zoemende mug.....meer zoemende muggen.
Waarschijnlijk hebben ze het ventilatierooster van de douche ontdekt en komen met z'n allen binnen. Gelukkig zijn ze sloom en laten ze zich makkelijk vangen, maar het is niet echt lekker wakker worden.
Rond kwart voor negen rijden we weg van deze prachtige plek, op naar het Noorden.
Iets voorbij Särna zien we opnieuw een met hekken afgezet gebied, hier drijven ze de rendieren bij elkaar.
De hekken vormen aparte kooien, met teksten als 'Slakt Kalv' of 'Slakt Voksen', rendiervlees is hier gebruikelijke kost, vergelijk het met onze koeien.
Niet de hele kudde wordt geslacht, er wordt ook deels handel mee gedreven.
We lopen terug naar de camper en zien tot onze verbazing de ramenwisser op de lamp liggen.
Peter heeft de wisser vanmorgen gebruikt en veilig opgeruimd...
We drinken koffie bij Ålvros Gammle Kyrka, de oude kerk van Ålvros.
Helaas was de kerk niet open, want de foto's van de binnenkant zagen er op Google Maps mooi uit.
Bij Ytterhogdal verlaten we de 'snelweg' van Zweden, wegnummer 45.
Als het aan de navigatie ligt rijden we alleen snelwegen, ook op standje: vermijd snelwegen. Dit omdat de maximum snelheid vaak 80 of 90 km/uur is, herkent de navigatie dit niet als snelweg.
Bij Överturingen steken we het binnenland door richting Gällo, een gruisweg die zo'n 35 kilometer lang is.
We komen in dit hele gebied weinig verkeer tegen, de toeristen lijken zich vooral te concentreren rond de grotere steden en de bekende trekpleisters.
We zien foto's voorbij komen van de Noordkaap en de Lofoten....echt niet grappig, wel verschrikkelijk druk.
Wij hebben besloten om eerst de Wildernisroute te gaan rijden, gezien het prachtige weer. Om daarna door te steken naar Noorwegen of de Hoge Kusten, maar zowel de Wildernisroute als de Hoge Kusten zijn trekpleisters, dus misschien zijn we weer snel weg, terug het binnenland in.
Om half drie houden we het voor gezien, we checken in op Camp Viking, een camping bij Gällo.
Een plekje aan het meer, inmiddels is het weer helemaal blauw en zonnig, maar met een verkoelend meerbriesje is het niet heel warm en goed uit te houden in de zon.
Geschreven door Onderweg.met.de.twin