Vanochtend worden we wakker op camping Nottvatn, het heeft heel hard geregend vannacht.....heb ik me laten vertellen, want ik heb het niet gehoord.

Ook vanochtend is het niet droog, maar de lucht ziet er vriendelijker uit.

We vertrekken om half tien van de camping, richting Kiruna over de E6.
Het is 11 graden, dus best fris.
Het wordt vandaag wel mooier weer, maar niet veel warmer, maximaal 14 graden....brrrrrr.

Nog even brood halen bij de Joker, de buurtsuper, in Ulsvåg en op weg naar de boot.

De veerboot van Bognes naar Skarberget brengt ons naar de overkant van de 'snelweg'.

Vlak voor Narvik stoppen we bij een oorlogsmonument in de Ofotfjord.
Het Carl Gustav Fleischer monument, de majoor-generaal die leiding gaf aan de operaties in de Ofotfjord.
Het monument maakt onderdeel uit van 6 herdenkingstekens in de omgeving van Narvik.

In het gebied rond Narvik werd van 9 april tot 8 juni 1940 gevochten op zee in de Ofotfjord en op land in de bergen.

De twee zeeslagen in de Ofotfjord op 10 april en 13 april werden uitgevochten tussen de Britse Royal Navy en nazi-Duitsland Kriegsmarine , terwijl de twee maanden durende landstrijd werd uitgevochten tussen Noorse, Franse, Britse en Poolse troepen tegen Duitse troepen.
De Duitsers werden op zee voor Narvik verslagen en verloren de controle over de stad Narvik.
Ze werden zelfs teruggedreven naar de Zweedse grens, maar toch wonnen de Duitsers uiteindelijk de slag op het land.

De Duitsers wonnen deze slag vooral omdat de Noorse soldaten slecht waren voorbereid op de winterse omstandigheden, wat ons dan weer verbaasde.

Narvik was belangrijk, omdat deze stad zorgde voor een ijsvrije haven en voor het transport van ijzererts, een noodzakelijke grondstof voor het oorlogsmaterieel.

De ijzererts werd gewonnen in Kiruna, waar de grootste ijzerertsmijn ligt,
de erts werd via de spoorlijn, vanuit Kiruna in Zweden, vervoerd naar Narvik. Deze treinbaan bestaat nog steeds kwamen we later op de dag achter.

Beide partijen in de oorlog hadden er belang bij om deze ijzervoorraad voor zichzelf veilig te stellen en deze aan de vijand te onthouden, wat het toneel vormde voor een van de grootste veldslagen sinds de invasie van Polen.

Bij Narvik draaien we de E10 op richting Zweden. Het landschap verandert naarmate we de Stendalenfjell oprijden.
Het fjelllandskap is een vlak landschap, boven de boomgrens.
Het landschap of de berg is begroeid met laaggroeiende alpiene en subalpiene planten en struiken. Heel apart om te zien. Het oogt kaal en wijds.

De boomgrens ligt hier vaak al onder de 1000 meter.

Vlak onder Abisko stoppen we bij het tweede herdenkingstekens en tevens het laatste op onze weg.
Hier wordt de slag op land herdacht en loopt de spoorlijn, de ijzerertslijn, naar Narvik. Het spoor is nog in gebruik want de trein rijdt langs.

Even verderop is het Abisko Nationalpark, hier kan je prachtig wandelen, mits je niet wordt opgegeten door de muggen. Hier wordt ook echt voor gewaarschuwd, voor de grote hoeveelheid muggen. Er staat ook uitgelegd waarom ze steken en waarom het nuttig is voor de mug......

In het park zijn niet alleen veel muggen, maar ook heel veel toeristen 🙄, waaronder wijzelf natuurlijk.
We denken nog even na of we hier echt willen lopen morgen.

Onderweg naar de camperplaats rijden we langs een snoepsupermarkt.....ja ze bestaan echt in Zweden, een supermarkt met een afdeling met alleen maar snoep, vooral schepsnoep. De Godisfabriken Supermarket. Toch maar even gestopt........

Vannacht overnachten we op een parkeerplaats aan de E10, samen met een paar andere campers.
Niet de meest idyllische plek, maar veel anders is hier niet in de buurt en er lopen wat wandelpaden langs.
Kijken of we ons vanavond laten opeten door de muggen.

Geschreven door Onderweg.met.de.twin