Wil het blog van vandaag beginnen met jullie te danken voor al jullie lieve en enthousiaste reacties! Het is echt zó leuk om feed back te krijgen! 😘

Met dank aan de airco in de kamer werden we na een goede nachtrust wakker voor deel twee van ons Cataratas-project.
Ik heb in bed nog het offline-verhaal over de vorige dag geschreven, want de wifi was op de kamer echt om te huilen. Bij het ontbijt had ik goed bereik en kon het online gezet worden.
Voordat we naar het busstation gingen eerst maar weer een flappentappoging gedaan. Er stond een flinke rij en we vroegen ons af of dat goed of slecht nieuws betekende... maar toen het onze beurt was kregen we keurig waar we om vroegen: The Max!
Het procedé bij het busstation van gisteren herhaalde zich en na een vlotte rit stonden we bij de ingang van het Nationaal Park waar de watervallen deel van uitmaken.
Al na de eerste minuten zeiden we tegen elkaar:"Dit wordt mooi."
Er was veel aandacht besteed aan de bewegwijzering en onderweg passeerden we regelmatig borden met uitleg over de flora en fauna. Ook liep er veel personeel rond om vragen te beantwoorden.
We hebben een fantastische ervaring gehad. De schoonheid van de subtropische vegetatie, de (kleine) wilde dieren die we konden fotograferen, maar vooral de imposante aanblik van die ònvoorstelbare hoeveelheden water die via de watervallen naar beneden vallen. Ik heb me suf gefotografeerd en gefilmd! Hopelijk kan ik naast foto's ook een paar filmpjes uploaden, want dat illustreert zoveel beter wat je ervaart als je zo dicht bij dat kolkende water staat. De oerkracht van het water is duizelingwekkend!
Filmpje:
https://youtu.be/d1mq4n8HcCA

Devil's Throat (het hoefijzervormige deel van bijna drie km. watervallen) was beyond imagination. Hoewel er veel mensen stonden te kijken is het aardig gelukt een filmpje te maken zonder mensen erop.
Filmpje:
https://youtu.be/BuvxfeYWYME

Tegen het eind van de middag was het verzengend heet geworden. We besloten dat we genoeg gezien hadden en zijn teruggekeerd naar het hotel.
Rombout heeft nog even in het kleine hotelzwembadje gelegen (met een stuk of wat andere mannen). Dat is mijn ding niet: in zo'n poeltje met allemaal kerels. Heb rustig in de schaduw zitten afkoelen. 's Avonds hebben we het simpel gehouden: een burgertje op de hoek en iets verderop een zalig ijsje van dulce de leche gekocht.
Voor het slapen de koffers weer reisefähig (lees: gewicht verdelen over ruim- en handbagage) gemaakt. De wekker kon deze keer gelukkig wat later gezet worden: 06.30 uur... morgen vliegen we via Salta (tussenstop van een half uur) naar Mendoza. Daar begint onze roadtrip over de Ruta Quarenta (RN 40).

Geschreven door Molenaars.on.tour