Met het zonnetje dat door de gordijnen op ons gezicht schijnt, werden we wakker. Nog even lekker uitrekken en dan de schuifdeur open, om de frisse lucht binnen te laten.
Op de picknickbank voor de camper hebben we ons ontbijtje, in de ochtendzon (die al weer aardig brand), genuttigd.

Vandaag hebben we de Forgotten World Highway (Highway 43) gereden. Een weg van 150km, die, geloof ik, ruim 85 jaar bestaat, maar nooit helemaal is afgemaakt. Halverwege zit nog een onverhard deel van 15 km. Op sommige plaatsen zijn delen van de weg voor de helft weggespoeld. Waarom dan die weg pakken? Het verhaal, de naam en de mooie natuur.
We hebben onze tijd er voor genomen en zijn blij dat we deze route hebben gepakt.

Op de route rijdt je door het kleine dorpje Whangamomona, wat bestaat uit een straat met wat huizen, een kerk, “postkantoor” en een hotel. In het hotel hebben we geluncht en genoten van alle spullen die aan de muren hingen, de mensen die in en uit lopen en daar rondhangen. Een gezellige boel. Echt zoals wij de Nieuw Zeelanders beleven. Open, gezellige, vriendelijke en hulpvaardige mensen.

Uiteindelijk kwamen we na 5 uur weer in de bewoonde wereld en werd het weer tijd om een campingplaats op te zoeken. We staan nu in Patea vlak bij het strand. Even het strand opgelopen en met de voetjes het water in. Ook niet verder dan de enkels … brrrr.

Morgen gaan we richting Wellington, waar we een paar dagen blijven. De campingbaas heeft ons nog een paar tips geven om onderweg te stoppen. Maar dat is morgen. Nog even genieten van de avond.

Groetjes, Nora & Jan

Geschreven door Jan.op.pad