Gisteren gingen we Edirne in. Wat een levendigheid hier, een explosie van geuren, kleuren en geluiden. Het is vol op straat en je komt oren en ogen tekort. Prachtig om doorheen te lopen. We vinden een leuk restaurant met een terras op straat zodat we vanalles voorbij zien komen.
Vanochtend vroeg werden we gewekt met de oproep tot gebed, die best hard klinkt!
Dit keer hadden we ontbijt in het hotel en daar komen we Willem de Mol uit Katwijk tegen. Hij fietst al een hele tijd een eindje voor ons uit, de sultanstrail vanaf Wenen.
Wat is het leuk om even ervaringen uit te wisselen met een medefietser!
Onze wegen scheiden ook alweer, want hij fietst de route via Kirklareli en wij kiezen ervoor om langs de snelweg te fietsen. Ik word een beetje panisch als ik al die hoogtes zie waar we nog overheen moeten tot Istanbul. De snelweg heeft als voordeel dat de weg beter, korter en minder steil is. Hopen we....
Gelukkig hebben we de hele weg een brede vluchtstrook om over te fietsen. Het landschap is kaal hier, het weer geweldig met 26 graden. We zien onderweg dat er wat verbrand wordt. Het lijkt op vroeger toen in de herfst het aardappelloof verbrand werd. Halverwege, in Havsa, houden we koffiepauze. Nee , het wordt een theepauze.
We stoppen bij een theehuis. Alleen mannen hier natuurlijk. Ik trek de stoute schoenen aan , loop het terras op en wens de heren een goedemorgen. En ik word vriendelijk begroet. Er is één man die duits spreekt, hij heeft 35 jaar in Duitsland gewerkt. Die kan even alle vragen van iedereen vertalen. En passant betaalt hij ook even onze thee. Turkse gastvrijheid!
In Babaeski vinden we een hotel in het centrum. De fietsen mogen binnen staan. En als we uit het raam kijken zien we een enorme minaret. Dat wordt morgenochtend vroeg weer een hoop kabaal!

55 km Totaal 3424 Hm 571/12900

Geschreven door Gwarmelink