Gisteravond in het restaurant op de tv ging het veel over de droogte en de hitte in het land. Extreme temperaturen in het gebied waar wij doorheen fietsen.
We hebben dan ook steeds extra veel water mee. Water dat gedurende de dag lauwwarm wordt. We knippen onze dagetappes door de helft. We hebben ons lesje geleerd vorig jaar in Engeland tijdens de hitte daar.
We vertrekken weer lekker op tijd. Het koelde vannacht af tot 20 graden en dat voelt heerlijk!
We fietsen de stad uit langs een drukke weg die gemeen omhoog loopt. Op dat moment besef je weer hoe fijn de route uitgestippeld is; het overgrote gedeelte gaat over rustige wegen en door de mooiste plekjes. We gaan even later dan ook weer door een prachtig dorpje. Steile straatjes waar af en toe een leuning aan de muur zit om voetgangers naar boven te helpen. Wij hebben moeite om de fiets naar beneden te krijgen. De dorpjes lijken allemaal uitgestorven ook doordat overal de rolluiken dicht zitten tegen de hitte.
Verder gaat het weer tussen de olijfboomgaarden door. Tsjonge wat een olijfolie wordt hier geproduceerd. Toch eens aan terugdenken wanneer ik iets in de pan giet.
Een volgend dorp heeft koffie op een terras dat een prachtig uitzicht heeft over de omgeving. Gek genoeg trekt het helemaal dicht met bewolking.
We fietsen door, omhoog en houden een lange siesta, weer onder een olijfboom.
Het laatste stuk omhoog naar Mancha Real fietsen we door wolken van vliegjes. Bah, in je oren, neus en mond en overal op je lijf..en ze steken ook nog. Gelukkig treffen we een terrasje voor een lekker koude cola. Er zit een grote familie aan tafel in de schaduw van acaciabomen, de vrouwen met waaiers. We gaan naar het hotel, 3 hoog trappen op, waar ook de fietsen mogen staan. De tassen in de lift, Arnold tilt de fietsen naar boven.
34 km 641 hoogtemeters