Na het ontbijt zijn we vertrokken naar het Nationaal Park Pallas Yllästunturi. Normaal zouden we een hele lange weg moeten afleggen om bij een ingang te komen zij het niet dat we bij de receptie van ons verblijf een sleutel konden krijgen van een toegangsweg vlakbij het dorp. Nadat we de poort weer op slot hadden gedaan moesten we nog 6 km rijden om bij het NP te komen. Het eerste stuk van de wandelingwas vrij vlak en ging door bos en veengebieden. Het tweede, en langere gedeelte, ging berg opwaarts. Doel van de wandeling was de top van de 771 meter hoge berg in het noorden te bedwingen. Na een paar uur stonden we aan de top maar zagen we ook een motregen bui onze kant opkomen. Na snel was foto's te hebben gemaakt ging het weer bergafwaarts en klaarde het ook meteen weer op. Bij het kampement onderaan de berg was het weer lunchtijd en konden wij samen met de vogels onze broodjes opeten. De weg terug naar de auto hebben we de alternatieve route genomen en daar troffen we een aantal bijzondere planten aan zoals het mosbloempje, dauwbraam en de wateraardbei. Omdat we de hele dag nog geen wildlife hadden gezien hadden we het fototoestel maar in de rugzak op de achterbank gezet... Daar kregen we binnen 10 minuten spijt van! Op nog geen 25 m afstand zagen we een mooi donker rendier op de weg staan. Na snel het fototoestel gepakt te hebben en de auto stil gezet, kwamen er steeds meer rendieren uit het bos gelopen en staken, ons in de gaten houdende, de weg over en liepen op de heuvel langs onze auto! Wat blijft dit toch enorm gaaf!! Als toetje kwam er ook nog een wit rendier aan lopen en sloot zich aan bij de groep. Wat een mooie afsluiting van een wandeldag. Meteen wat boodschappen gedaan voor het avondeten en de auto afgetankt voor de lange rit van morgen naar de Noordkaap

Geschreven door Eriks.reisverhalen